บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 18 หน้า 4
เวลาผ่านไป ที่คอนโดของจีราวัจน์ จีราวัจน์สะบัดผ้าห่มแล้วห่มให้ชยันต์ซึ่งนอนเมาไร้สติอยู่บนโซฟา
จีราวัจน์ยืนเท้าเอวมองชยันต์อย่างเหนื่อยแกมเซ็ง จากนั้นเสียงมือถือของจีราวัจน์ดังขึ้น จึงหยิบมือถือมาดูเบอร์ เห็นเป็นเบอร์ของครูอารี
“ฮัลโหล..ว่ายังไงครู ?”
“ผมเอง” สาธิตเอ่ยตอบจีราวัจน์
“คุณสาธิต..” จีราวัจน์ได้ยินเสียงสาธิตก็ชะงัก แล้วเดินห่างออกมาจากชยันต์ เพื่อไปคุยอีกมุมนึง
สาธิตเดินคุยมือถือกับจีราวัจน์ไปเทน้ำใส่แก้ว
“เปี๊ยกกับพี่ชยันต์เป็นยังไงบ้าง?”
“ถ้าทั้งสองคนรู้จักเรียนรู้ ..เดี๋ยวก็ดีขึ้น” จีราวัจน์ถอนใจเหนื่อยใจ
“แล้วคุณเจตรล่ะ ?” สาธิตเอ่ยถามพลางเปิดม่าน และมองออกไปทางหน้าต่าง
“วันนี้ตอนฉันไปเยี่ยม..เขาหลับอยู่..แต่ดาวบอกว่าอาการไม่มีอะไรน่าห่วง ไม่กี่วันก็กลับบ้านได้แล้ว” จีราวัจน์เอ่ยตอบ ทันใดนั้น! เสียงชยันต์ที่ละเมอเสียงดังดังขึ้นมา
“ทำไมเปี๊ยก...ทำไมคุณใจร้ายอย่างนี้....”
“นั่นเสียงพี่ชยันต์นี่ พี่ชยันต์อยู่ที่ห้องคุณเหรอ” สาธิตได้ยินเสียงชยันต์ก็รีบเอ่ยถาม
“ใช่ เมาจนหมดสภาพหลับไปแล้ว เมื่อกี้คงละเมอน่ะ” จีราวัจน์เอ่ยตอบ
“แล้วทำไมคุณไม่พาไปส่งที่บ้าน” สาธิตย้อนถามอีก
“ลุกขึ้นนั่งเองยังทำไม่ได้เลย ทำไม...คิดว่าฉันอยากเก็บพี่เขยคุณไว้รึไง...ฉันไม่ทำอะไรพี่ชายคุณ หรอกน่ะ” จีราวัจน์คุยมือถือด้วยน้ำเสียงเหน็บ
“ผมไม่ได้คิดอย่างนั้น..ผมเชื่อใจคุณ..แต่ผมไม่เชื่อใจคนเมา! ผมอยากให้คุณส่งพี่ชยันต์กลับบ้าน เพราะ คนเมาน่ะ ต่อให้เป็นคนดียังไง ถ้าเหล้าเข้าปาก..มันก็ทำอะไรขาดสติได้..ยังไงคุณเป็นผู้หญิง ผมไม่อยากให้อยู่ กันสองคน” สาธิตรีบอธิบาย จีราวัจน์ฟังสาธิตพูดแล้วชะงัก เพราะสาธิตไม่ได้ว่าตัวเองค่อนไปทางหวงมากกว่า
“หวงเหรอ !” เสียงชยันต์พูดโพล่งขึ้นมาตรงใจกับที่จีราวัจน์คิดพอดี ทั้งจีราวัจน์กับสาธิตต่างชะงักไป เมื่อได้ยินอย่างนั้น จีราวัจน์หันไปมองชยันต์ เห็นชยันต์ยังหลับและเพ้อละเมอ
“จะหวงงงงงงอะไรนักหนาห๊ะเปี๊ยกกกกก”
“ฉันไม่ได้อยู่กับพี่ชยันต์สองคน..มีดาวอยู่ด้วย..แล้วฉันก็ให้พี่ชยันต์นอนข้างนอก..ฉันนอนในห้อง.. ไม่ต้องห่วงหรอก” จีราวัจน์ไม่รู้จะเซ็งหรือขำดี
“งั้นก็เข้าห้อง..ล็อคประตู ..แล้วนอนเลย” สาธิตเผลอสั่งเผลอห่วงออกไป
“นี่สั่งฉันเหรอ ?” จีราวัจน์แอบยิ้ม...แกล้งแหย่อีกฝ่าย
“เปล่า..ผมก็แค่เห็นว่ามันดึกแล้ว” สาธิตรีบปฏิเสธ