บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 14 หน้า 3
“เห็นหายหัวไป ไม่มาขอส่วนบุญแถวนี้ก็นึกว่าไปผุดไปเกิดแล้วสิ แล้วนี่ผลไม้เยอะแยะแถวนี้ เจ้าของ สวนเขาอยากจะอุทิศส่วนกุศลไปให้ แต่กลัวใส่บาตรแล้วไปไม่ถึงแกไง จะให้ส่งไปให้ที่ไหนดี?” ครูอารีหันไปมอง เข่งผลไม้ที่วางอยู่แล้วเอ่ยถาม
“ไว้เดี๋ยวจีแวะไปเข้าไปเอาก็ได้”
“เออ...มาเลย ให้ไว อีกหน่อยเจ้าของสวนเขาย้ายไป จะไม่มีส่วนบุญเผื่อแผ่มาถึงแกแล้วนะโว้ย...”
“ทำไมล่ะ? คุณน้าจะไปไหน?” จีราวัจน์เอ่ยแปลกใจ
“อ้าวดู...เขาไม่ให้บอก ก็ดันหลุดปากอีก” อารีนึกได้ว่าหลุดปาก
“ว่ายังไงล่ะครู...คุณน้าจะย้ายไปไหน?” จีราวัจน์ย้อนถาม
“ไม่ได้จะย้าย แต่โดนไล่”
“โดนไล่?” จีราวัจน์งงๆ
“เออ... รู้แล้วเหยียบไว้ ที่เขาติดจำนองกับธนาคารตั้งแต่ส่งลูกสาวเขาเรียนนั่นแหละ พอจบมาไม่มีลูก ส่งเสีย หนี้ก็เลยท่วมหัว แกก็อย่าทำเป็นรู้มากเฉยไว้” คำพูดของครูอารีไม่ได้ทำให้จีราวัจน์รู้สึกดีขึ้นเลย ตั้งใจว่า จะต้องหาทางช่วยนวดีให้ได้
เวลาต่อมา สุกี้มองจีราวัจน์อย่างเครียดๆ เอ่ยขึ้นมาอย่างตกใจ
“ประมูลที่ให้คุณนวดี!!”
“ใช่ ! ครูบอกว่าคุณน้าวดีเอาที่ดินไปจำนองตอนส่งคุณติวเรียน..พอคุณติวเสีย..ก็เลยไม่มีเงินจ่ายหนี้” จีราวัจน์เอ่ยตอบ
“STOP!! พี่เข้าใจแล้ววว พี่ช่วยได้..แต่คุณสาธิตล่ะ ! ความวัวยังไม่ทันหาย..ยังเอาความควายมารวม ฝูงอีก! ขืนไปยุ่งกับคุณน้าวดี เดี๋ยวเขาก็มางับคออีกหรอก !” สุกี้เอ่ยอย่างไม่เห็นด้วย
“ครูบอกว่าคุณน้าไม่บอกเรื่องนี้กับคุณสาธิต ที่ดินถึงโดนยึด..ถูกขายทอดตลาด จีถึงอยากให้พี่สุกี้ไปช่วย ประมูลมา แล้วจีจะให้ครูอารี บอกคุณน้าว่าครูเป็นคนประมูลได้” จีราวัจน์เอ่ยขอร้อง
“จีกำลังจะทำให้โบท็อกซ์บนหน้าพี่จะระเบิดแล้วรู้ไหม ?!!” สุกี้เอ่ยอย่างปวดหัว
“หรือพี่สุกี้จะให้จีไปประมูลเอง?” จีราวัจน์ เอ่ยขู่
“สเตฟาน! ซื้อน้ำยาขัดห้องน้ำใส่หลอดให้ ฉันสองขวด..ฉันอยากตายยยยยยยยย!!” สุกี้แทบกรี๊ด หยิบ มือถือมาพูดระบายความในใจ
ที่คอนโดของพิม พิมกำลังหยิบชุดจากในตู้ออกมาลอง แล้วโยนใส่กระเป๋าเสื้อผ้าอย่างหงุดหงิด ลูกน้ำวิ่ง หน้าตาร่าเริงเข้ามา
“น้องพิมขาาาาาาาาาาาาาาาาา”
“เอาไปเลยสองขา!! หายไปไหนมา! เห็นไหมว่ากระเป๋าก็ยังไม่ได้จัด จะไปออกกองพรุ่งนี้แล้วนะ !” พิมปา กางเกงใส่ลูกน้ำ เอ่ยอย่างเหวี่ยงๆ