บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 14 หน้า 5
ขณะถ่ายทำ จีราวัจน์แช่อยู่ในแม่น้ำโดยมือถูกผูกเชือกโยงกับเสา เศษผ้าที่ผูกมือมีรอยขาดอยู่นิดนึง
“นังกุหลาบ..ครานี้เอ็งคงเห็นแล้วว่าแข่งเรือแข่งพายแข่งได้ แต่อย่าบังอาจแข่งวาสนากับข้า! ไม่อย่างนั้น ..ชีวิตเอ็งจะมีจุดจบเยี่ยงนี้” พิมเดินเข้ามายืนค้ำหัว มองจีราวัจน์ด้วยสายตาเกลียดชัง
“คุณกลิ่นแก้วอยากทำเยี่ยงใดก็ทำเถิด แต่จงรู้ไว้ว่าท่านมิอาจ ทำลายความรักของดิฉันกับคุณหลวงได้”
“นังกุหลาบ !” พิมก้มลงกระชากผมของจีราวัจน์ แล้วตบหน้าจีราวัจน์อย่างแรง!!
อีกมุมนึง ชยันต์นั่งอยู่หลังมอนิเตอร์ โดยมีปียากุลนั่งข้างๆ ชยันต์
“คัต!!!..ก่อนพิมตบจี ต้องมีบ่าวออกมาดึงพิมไว้ก่อน แล้วบ่าวอยู่ไหน” ชยันต์เอ่ยขึ้น
“ขอโทษครับ ผมไม่ได้ยินเสียงให้คิวครับ” ผู้ช่วยคนนึ่งเอ่ยขึ้นมา
“ผมขอให้ทุกคนมีสติ! อย่าผิดพลาดอะไรอีก แม่น้ำมันเย็นและเชี่ยวมาก” ชยันต์เอ่ยเตือน
ขณะเดียวกัน เจตรแอบมองจีราวัจน์ที่หลังกล้อง ไม่ห่างจากจีราวัจน์มากนัก จีราวัจน์ยิ้มให้เจตร ไม่ทันสังเกตว่า เชือกผ้าที่ผูกมือของตนมีรอยขาดมากกว่าเดิม เวลาต่อมา ผู้ช่วยผู้กำกับเอ่ยเริ่มการถ่ายทำ
“5..4..3..2..1”
“นังกุหลาบ..ครานี้เอ็งคงเห็นแล้วว่าแข่งเรือแข่งพายแข่งได้ แต่อย่าบังอาจแข่งวาสนากับข้า! ไม่อย่างนั้น ..ชีวิตเอ็งจะมีจุดจบเยี่ยงนี้” พิมเดินเข้ามายืนค้ำหัว มองจีราวัจน์ด้วยสายตาเกลียดชัง
“คุณกลิ่นแก้วอยากทำเยี่ยงใดก็ทำเถิด แต่จงรู้ไว้ว่าท่านมิอาจ ทำลายความรักของอิฉันกับคุณหลวงได้”
“นังกุหลาบ!” พิมเข้าไปกระชากผมของจีราวัจน์ บ่าวผู้หญิง 2-3 คนวิ่งเข้ามาดึงตัวพิมไว้
“คุณกลิ่นอย่าค่ะ”
จังหวะที่กำลังถ่ายทำ พิมโดนกลุ่มบ่าวดึงตัวจนล้มลง พิมไม่ทันระวัง ทำให้ขาพลิกจนพิมแหกปากร้องลั่น
“โอ๊ยยยยยยย !!!!!!! ขาฉัน !!!!”
“คัต!!! คุณพิมเป็นยังไงบ้าง?” ชยันต์รีบลุกไปดูพิม
“ขาฉัน ! กระชากแรงอะไรขนาดนี้ ! นี่ฉันเป็นคนนะ ไม่ใช่ควาย !” พิมจับข้อเท้าอย่างเจ็บปวด ก่อนหันไป ตวาดกลุ่มบ่าว ที่เป็นนักแสดงประกอบ
ด้านจีราวัจน์เห็นเชือกผ้าที่ผูกมือตัวเองขาดจะหลุดจากเสาผูกหัวเรือ จะร้องเรียกให้คนช่วย แต่เสียงของ พิมแหกปากกลบเสียงจีราวัจน์
“โอ๊ยยยยยย!!!! ปวดขา ใครก็ได้พาฉันไปหาหมอที โอ๊ยยยยย”
ปียากุลมองจีราวัจน์ เห็นเชือกผูกมือขาดจะหลุดจากเสาผูกหัวเรือ และจีราวัจน์จะเรียกเจตรให้ช่วยเหลือ
จึงรีบเอ่บเบี่ยงความสนใจของเจตรไป
“คุณช่วยพยุงพิมไปที่ห้องพักทีนะคะ”