บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 8 หน้า 11
“เขาผิด!!..เขาคือคนที่ขับรถชนติว!!”
“แล้วถ้าไม่ใช่ล่ะ หรือสมมุติว่าใช่..เขาก็ไม่ผิดอยู่ดี เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นมันคืออุบัติเหตุ ไม่มีใครอยากให้ใครตาย..แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว..ธิตจะคิดเหมือนน้าหรือไม่ก็ตาม..แต่น้าเชื่อว่าคนที่ไม่ตั้งใจฆ่าใคร แต่กลับทำให้คนๆ หนึ่งที่ไม่รู้จักต้องตาย..เขาก็คงรู้สึกผิดและเสียใจไม่ต่างกัน”
“คุณน้า…”
“น้าเข้าใจว่าธิตอยากให้ความยุติธรรมกับติว..แต่ถ้าติวยังอยู่..เขาคงบอกให้ธิตมีความยุติธรรมให้ทั้งสองฝ่าย..จริงไหม ?”
สาธิตมองนวดีอย่างชะงักไป
จีราวัจน์นอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง เพราะยังคิดและรู้สึกผิดต่อเรื่องของติวดีและสาธิต
“พรากคนรักของคนอื่นไปยังไม่พอ..แม้กระทั่งสิ่งของก็ยังทำลายอีก!! ตอนนี้ไม่เหลืออะไรให้คุณทำลาย แล้ว ..นอกจากชีวิตผม!!! เอาไหม! ต้องการไหม!”
สุดท้ายจีราวัจน์ลืมตาตื่น แล้วนั่งเอามือกุมหน้าอย่างเครียดๆ ตัดสินใจลุกขึ้นเดินออกจากห้อง เป็นเวลาเดียวกับที่มือถือของจีราวัจน์สั่นขึ้น ข้อความจากเจตรส่งมาที่มือถือว่า “สวัสดีครับคุณจี ผมเจตรครับ”
ที่ห้องนอนของดารากา ดารากานั่งดูรูปตอนไปทะเลที่เจตรส่งมาให้ หญิงสาวมองรูปเจตรแล้วยิ้มๆ ทันใดนั้นจีราวัจน์มาเคาะประตู แล้วเดินเข้ามาในห้องของดาราดาพร้อมกอดกล่องเกมเศรษฐีเข้ามาหา
“เล่นเกมเศรษฐีกันน้าาาาาาาาาา” จีราวัจน์เดินเข้าไปนั่งบนเตียงของดารากา
ดารากามองจีราวัจน์ด้วยสายตาคาดคั้น “เครียดเรื่องอะไรอีก?”
จีราวัจน์ทำหน้าแบ๊ว “เปล่านี่ อ่ะ..จีให้ดาวทอยลูกเต๋าก่อน”
ดาราการับลูกเต๋ามา พร้อมจับมือจีราวัจน์ล็อกไว้ “ไม่ต้องมาปิดบังเลย..ถ้าจีหาเรื่องให้ดาวอยู่ด้วยทั้งคืนแบบนี้..แปลว่าจีมีอะไร”
จีราวัจน์แอบชะงักนิดนึง แล้วแกล้งหาวขึ้นมาทันที “บอกแล้วไงว่าไม่มี..แค่อยากเล่นเฉยๆ แต่ถ้าดาวไม่เล่น ..งั้นนอน” จีราวัจน์เอ่ยจบ..เข้าไปนอนซุกผ้าห่มหลับตาทันที
ดารากาดึงผ้าห่มออก“ถ้าจีไม่บอก..คืนนี้ก็ไม่ต้องนอน”
จีราวัจน์พลิกตัวมากอดดารากา แล้วพูดอ้อน“ดาวก็รู้..ว่าที่จีมานอนกับดาว..ไม่ใช่เพราะอยากเล่า..แต่เพราะแค่อยากให้ใครสักคนกอด..ให้จีรู้ว่าจีไม่ได้อยู่คนเดียว”
“จี…” ดารากามองจีราวัจน์อย่างถอนใจ
จีราวัจน์หลับตา แล้วพูดเสียงง่วง “…GOOD NIGHT”
ดารากามองจีราวัจน์ อย่างถอนใจ แล้วกอดจีราวัจน์ ไว้แน่น“ตามใจ..อยากได้กอด..เค้าก็จะกอดให้..กอดแน่นๆ ให้ตายกันไปข้างนึงเลยด้วย”