บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 8 หน้า 14

“ไม่ใช่แค่รู้จัก ..แต่เกลียดเลยแหละ”

พันตกใจ“บรรลัยแล้วยาย !! แล้วถ้าทนายนั่นรู้ว่าจีเคยอยู่ที่นี่มาก่อน มันไม่เอาเรื่องจีไปแฉเหรอ!! ..อย่างนี้ต้องเปลี่ยนทนายแล้วยาย”

สาธิตเดินเข้ามา “ไม่ต้องเปลี่ยนหรอกครับ” จีราวัจน์ ยายจันทร์ และพันหันไปมองสาธิตอย่างชะงัก “ผมมาที่นี่เพราะมาช่วยทำคดี..” สาธิตมองจีราวัจน์ ด้วยสายตาเยาะหยัน “ส่วนความลับคนอื่น..ถ้าไม่เกี่ยวกับผม ..ผมไม่สนใจ”

จีราวัจน์มองสาธิตอย่างไม่ไว้ใจ

สาธิตกำลังเดินกลับไปที่รถ

จีราวัจน์เดินตามสาธิตมา “ฉันจะหาทนายมาช่วยยายเอง ..คุณคิดค่าเสียเวลาวันนี้มาได้เลย”

สาธิตหยุดเดิน แล้วหันมามอง“ผมไม่คิด”

“ฉันไม่อยากให้ใครช่วยฟรีๆ”

“ที่ผมไม่คิดค่าเสียเวลา..เพราะผมยังทำคดีให้คุณยายต่อ”

“แต่ฉันไม่อยากให้คุณทำ !!”

สาธิตยิ้มเยาะ“แล้วทำไม..ผมต้องเชื่อที่คุณพูดด้วย !”

จีราวัจน์พยายามเอ่ยอย่างใจเย็น“ฉันพูดกับคุณดีๆ นะคุณสาธิต”

“ผมก็ไม่ได้พูดคำหยาบกับคุณสักคำ” สาธิตเดินผ่านจีราวัจน์ไป

“คุณไม่อยากยุ่งกับฉันไม่ใช่เหรอ ..แล้วคุณจะมาทำคดีให้ยายฉันทำไม?!”

“..เพราะผมเป็นคนมีความรับผิดชอบ รับปากใครแล้วก็ต้องทำให้ได้ ซึ่งเหตุผลข้อนี้ คนไม่มีความรับผิดชอบอาจจะไม่เข้าใจ..และถ้ากลัวผมจะแฉที่คุณทิ้งยายอยู่สลัมละก็..ไม่ต้องห่วง..ผมไม่เสียเวลาเอาความเน่าของใครไปพูดให้เสียปาก !!” สาธิตพูดจบก็เดินไปขึ้นรถทันที

จีราวัจน์มองสาธิตด้วยสีหน้าเครียดแล้วพูดกับตัวเอง “เอายังไง!..ให้ใครช่วยดี!!! ..พี่ชยันต์!!” จีราวัจน์กดมือถือโทรหาชยันต์ รอสายสักพัก แต่ชยันต์ ไม่รับสาย จึงกดวางสาย แล้วบ่นอย่างหงุดหงิด “ทำไมไม่รับสาย ..ทำอะไรอยู่นะ!”

ที่โรงแรมรีสอร์ทริมทะเล ชยันต์ไม่ได้รับสายจีราวัจน์ เพราะมัวแต่เดินดูสถานที่อยู่กับเกด โดยเกดถือร่มกางให้ชยันต์ ปียากุลกับทีมงานดูโลเคชั่นกางร่มเดินตามหลังมา

เกดคุยกับชยันต์อย่างเป็นกันเอง “ถ้าคุณชยันต์ต้องการห้องจัดเลี้ยง ทางเราก็มีนะคะ..ห้องจัดเลี้ยงเรามีทั้งแบบธรรมดา และแบบเห็นวิว ทะเล..เดี๋ยวเกดเอาแปลนขนาดห้องให้ดูนะคะ” เธอพูดอ้อนเบาๆ “คุณชยันต์ช่วยถือร่มให้เกดหน่อยได้ไหมคะ” ชยันต์ถือร่มกางให้เกด เกดจงใจขยับตัวให้อยู่ใกล้ชยันต์ภายใต้ร่มคันเดียวกัน..