บทละครโทรทัศน์ ลิขิตริษยา ตอนที่ 11 หน้า 5
ซ่อนกลิ่นเดินเข้ามาในเรือนเล็กด้วยสีหน้าไม่พอใจ “จะให้ฉันอยู่นี่เหรอ ไม่มีทาง คับแคบอึดอัดแบบนี้ใครจะไปอยู่ได้วะ” ซ่อนกลิ่นทิ้งตัวนั่งลงหงุดหงิด
อรพิลาสเดินเข้ามาโวยวายโดยมีธูปตามมาด้วย “ทำไมคุณแม่ถึงมาอยู่ที่นี่คะ นี่มันบ้านอีบ้านี่คะ”
“ก็คุณพ่อน่ะสิ ไล่แม่มาอยู่นี่ แล้วให้อีบ้ามันไปอยู่เรือนใหญ่ คุณพ่อบ้าไปอีกคนแล้วล่ะมั้ง” ซ่อนกลิ่นโวย
ธูปสอดขึ้นมาทันที “ทำแบบนี้มันเกินไปจริงๆ นะคะ เป็นธูปคงอับอายขายหน้าพวกเด็กๆ ในบ้าน เคยจิกใช้พวกมัน อยู่ๆ มาอยู่เรือนเล็กยังกับเรือนคนใช้ รู้ถึงไหน อายถึงนั่นเลยนะคะ”
ซ่อนกลิ่นหันควับมาแหวใส่ธูป “พอได้แล้วนังธูปแค่นี้ฉันก็เจ็บใจจนจะกลั้นใจตายอยู่แล้ว” ธูปยิ้มเจื่อนๆ แฮ่
“หนูอรไม่ยอมให้คุณแม่อยู่ที่นี่หรอกค่ะ หนูอรจะไปบอกคุณพ่อเอง” อรพิลาสเดินออกไป
ขณะที่ธูปหันมาถามซ่อนกลิ่นอย่างสงสัย “แปลกนะคะ ทำไมคุณหลวงถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้ เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลัง…” ธูปจะหลุดปากคำว่าตีนอยู่แล้ว แต่ก็ยั้งไว้ได้ทัน “เอ่อ มือเลย”
“นั่นสิ ฉันเองก็คิดเหมือนกัน” ซ่อนกลิ่นทำสีหน้าครุ่นคิดพลันหันไปบอกธูป “ฉันจะออกไปข้างนอกนะ แต่แกอย่าบอกใครล่ะ เดี๋ยวเย็นๆ ฉันมา”
ธูปถามซ่อนกลิ่นด้วยความสนใจ “คุณซ่อนกลิ่นจะไปไหนเหรอคะ”
พิศนั่งทำตาลอยอยู่ในห้องนอน ส่วนเจิมกำลังจัดเสื้อผ้าพิศใส่ตู้
หลวงเดชยืนดูอยู่เอ่ยถาม “ทำไมเสื้อผ้าคุณพิศถึงมีแต่เก่าๆ แบบนั้นล่ะ”
“ก็คุณพิศแต่งตัวแบบนี้มาเป็นสิบๆ ปีแล้วนี่คะ คุณหลวงไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้เธอเลย”
หลวงเดชถอนหายใจเอือมตัวเอง “ฉันทอดทิ้งเมียฉันได้ขนาดนี้เลยเหรอ” แล้วเอ่ยกับเจิม “งั้นเจิมไปหาซื้อเสื้อผ้าให้คุณพิศใหม่นะ จะได้แต่งตัวให้สมกับเป็นเมียฉันหน่อย”
เจิมยิ้มรับทันที “ค่ะคุณหลวง”
จู่ๆ อรพิลาสก็ปราดเข้ามาโวยวายใส่ “คุณพ่อทำแบบนี้ได้ยังไงคะ อยู่ๆ ก็เอาอีบ้านี่มาอยู่ที่นี่ แล้วไล่คุณแม่ไปอยู่เรือนเล็ก หนูอรไม่ยอมนะคะ”
หลวงเดชได้ยินก็ตวาดใส่อรพิลาส “หยุดนะหนูอร ห้ามก้าวร้าวแม่พิศเด็ดขาด”
“ทำไมล่ะคะ อีบ้านี่มันสำคัญอะไรนักหนา คุณพ่อถึงต้องปกป้องมันด้วย”
หลวงเดชลุกพรวดขึ้น พูดกับอรพิลาสสีหน้าจริงจัง “ก็เพราะแม่พิศคือแม่แท้ๆ ของลูกไง”
อรพิลาสหน้าเสียทันที “คุณพ่อเอาอะไรมาพูด อีบ้านี่ไม่ใช่แม่หนูอร ไป๊ ออกไปเดี๋ยวนี้ !!!!” หลวงเดชตบหน้าอรพิลาสทันที เพี๊ยะ!!!! อรพิลาสเอามือกุมหน้าตัวเองตกใจช็อคมาก “คุณพ่อ!!!!”
“กราบขอโทษแม่พิศเดี๋ยวนี้ เค้าคือแม่บังเกิดเกล้าของแกนะ” หลวงเดชสั่ง
“ไม่จริง แม่ของหนูอรคือแม่ซ่อนกลิ่น หนูอรไม่เชื่อคุณพ่อ” อรพิลาสร้องไห้วิ่งออกไปเลย
“หนูอร กลับมาเดี๋ยวนี้นะ หนูอร” หลวงเดชร้องเรียก
พิศแอบปาดน้ำตาเสียใจ เจิมกอดปลอบพิศไว้