บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 14 หน้า 4
“ก็รอให้มีงานเยอะๆก่อน พี่อยู่ทางนี้ มีงานทำ จะได้มีเงินส่งไปให้ใช้”
“งั้นแบบนี้เมื่อไหร่พี่จะกลับมา นี่พี่ไม่คิดถึงชั้นกับพ่อ แล้วก็เจ้ากลองมันบ้างหรือไง”
ดาวนิลได้ยินแบบนั้นก็เงียบไป ช่อเอื้องพูดเสร็จก็รู้สึกผิด
“พี่ดาวนิล ชั้นขอโทษ ชั้นไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้น ชั้นก็แค่อยากให้พี่กลับมา”
“ช่อเอื้อง ไม่ใช่พี่ไม่อยากกลับไปนะ แต่...” ดาวนิลมองไปทางทรงพลแล้วคิด “พี่จะลองหาทางดูว่าจะกลับไปเยี่ยมบ้านได้บ้างไหม”
ช่อเอื้องดีใจ “จริงเหรอจ๊ะ งั้นเดี๋ยวถ้าชั้นรู้รายละเอียดเรื่องงานเมื่อไหร่ ชั้นจะรีบโทรไปบอกพี่นะ”
ทรงพลเดินกลับมาหาดาวนิล ดาวนิลเห็นเลยรีบตัดบท “แค่นี้ก่อนนะช่อเอื้อง พี่ต้องรีบไปทำงานแล้ว”
“จ้ะ รีบกลับมาเร็วๆนะพี่” ดาวนิลกดวางสายไป
ทรงพลเดินกลับมา ดาวนิลยิ้มให้เขา “คุยเสร็จแล้วเหรอครับ”
“ค่ะ”
“มีอะไรหรือเปล่าครับ หน้าเครียดเชียว”
“ไม่มีค่ะ พอดีคิวงานชนกันนิดหน่อยค่ะ”
“ไม่ได้การละ แบบนี้ผมต้องจองคิวล่วงหน้าไว้บ้างแล้วสิ”
“พูดเหมือนคุณเองงานไม่ยุ่ง”
“ไม่ยุ่งแล้วล่ะครับ เพราะผมเจอสิ่งที่สำคัญกว่างานแล้ว”ทรงพลมองหน้าดาวนิล ดาวนิลยิ้ม
แฟนละครสองคนเดินเข้ามาหา “ขอโทษนะคะ ขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมคะ”
“ได้ค่ะ”
“ตัวจริงสวยกว่าในทีวีอีกอ่ะ” ดาวนิลถ่ายรูปกับแฟนละคร ทรงพลมองดาวนิลแล้วยิ้ม
ช่อเอื้องเดินกลับเข้ามาในบ้านเห็นพ่อกำลังเล่นกับกลองอยู่ “พ่อจะดีใจแค่ไหนนะ ถ้าเห็นพี่ดาวนิลกลับมา”
ช่อเอื้องมองพ่อแล้วยิ้ม ดาวนิลที่ถ่ายรูปกับแฟนละครเสร็จแล้วหันไปมองทรงพลแล้วยิ้มอย่างมีความสุขกับชีวิตตอนนี้
เทวัญกินข้าวอยู่กับดาวนิลที่แวะมาตอนคลีนิคที่ร้านปิดแล้ว
“บอกน้องว่าจะกลับไปแบบนั้น แล้วจะกลับไปจริงๆหรือเปล่า”
ดาวนิลถอนหายใจ “ไม่ใช่ดาวนิลไม่อยากกลับนะคะ ดาวนิลก็อยากกลับไปเยี่ยมพ่อเหมือนกัน ลูกดาวนิลจะโตแค่ไหนแล้วก็ไม่รู้”