บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 16 หน้า 5
ดาวนิลที่รอเข้าฉากอยู่ที่กองถ่ายละครกำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับเทวัญ “ว่าไงนะคะคุณหมอ?!”
ดาวนิลรู้ตัวว่าเสียงดังก็เดินหลบออกมา “แล้วคุณพลรู้เรื่องอะไรบ้างคะ”
โรงพยาบาล เทวัญออกมาคุยโทรศัพท์ระหว่างพักตรวจคนไข้
“มันบอกว่าจิยังไม่ได้บอกอะไร แต่ที่จริง หมอว่าก็ดีเหมือนกันนะ”
“ดี?? นี่คุณหมอพูดเล่นใช่ไหมคะ”
“ก็ดาวนิลบอกว่าไม่รู้จะเริ่มบอกไอ้พลมันยังไงไม่ใช่เหรอ ก็มีคนเกริ่นให้แล้วนี่ไง ใช้โอกาสนี้บอกความจริงไอ้พลมันไปซะ ให้เขารู้จากปากเรา ดีกว่าให้คนอื่นบอก” ดาวนิลทำท่าคิด
“หมอต้องไปทำงานต่อละ หมอหวังว่าหนนี้หมอจะเห็นดาวนิลทำสิ่งที่ถูกต้องนะ”
เทวัญกดวางสาย ดูไม่สบายใจ ดาวนิลทำท่าคิด ก่อนกดโทรศัพท์ “พี่หลิวหลิวเหรอ พี่มาที่กองถ่าย เดี๋ยวนี้”
ดาวนิลวางสายไป ดาวนิลดูสับสนและไม่รู้จะทำยังไง
กองถ่ายละคร หลิวหลิวเดินมา ทักทายทีมงานที่ไม่ได้เจอกันอย่างสบายใจ
“สวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะ” หลิวหลิวทักทายช่างแต่งหน้า “ชุดสีสวยนะยะ” หลิวหลิวทักทายทีมงาน
“ล่ำขึ้นนะเรา อุ๊ย เด็กใหม่เหรอเรา หน้าตาใช้ได้ สนใจเป็นดาราในสังกัดมะ”
ดาวนิลเดินตรงมาหาพี่หลิวหลิวแล้วลากเดินออกมาห่างจากทีมงาน “พี่หลิวหลิว!”
“อะไรกันคะ ดึงกันอะไรแรงๆ เดี๋ยวเสื้อพี่ยับ” ดาวนิลมองหาที่ที่ไม่มีทีมงานอยู่แถวนั้น
“จะขอโทษพี่ก็ไม่ต้องอายคนหรอกค่ะ รู้ตัวแล้วล่ะสิว่าเป็นดารามันลำบาก อยากให้พี่กลับมาดูแลก็พูดมาเลยค่ะ”
“พี่หลิวหลิวคะ! พี่ต้องจัดการเรื่องนี้ คุณจิดาภารู้เรื่องว่าเราโกหกเรื่องประวัติทั้งหมด”
“ว้าย เขารู้ได้ยังไงคะ”
“หนูจะรู้ได้ยังไงล่ะ แต่เขากำลังบอกคุณทรงพลว่าเขามีพยานมายืนยัน”
หลิวหลิวรีบคิด) พยาน? พยาน? ยัยคุณนายติ๊ดเหรอคะ”
ดาวนิลยิ่งโมโห “ไหนพี่บอกว่าพี่จัดการเรียบร้อยแล้วไง”
“ก็ไม่คิดว่ามันจะกล้า แต่ต้องกลัวอะไรคะ มันไม่มีหลักฐานอะไรซักอย่าง รูปถ่ายก็ไม่มี สัญญาจ้างงานอะไรก็ไม่มี เรายืนยันกระต่ายขาเดียวไป ยังไงระหว่างเราพูดกับมันพูด คุณพลก็ต้องเชื่อเรา”
“แต่ถ้าเขาถามหาหลักฐานทางเรา เราก็ไม่มีเหมือนกันนะคะ หรือว่าหนูควร...”