บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 5 หน้า 4
“เอ้า! พี่พล”
“ก็ชั้นไม่คิดจริงๆนี่หว่าว่ามันจะเลยเถิดไปขนาดนั้น”
“แล้วพี่ไปตรวจเลือดหรือยัง”
“ไปแล้ว ไม่มีอะไร”
“งั้นพี่อาจจะป้องกันแล้วแต่จำไม่ได้ก็ได้”
“ก็อาจจะใช่ แต่เพื่อความแน่ใจชั้นอยากรออีก 3 เดือนแล้วไปตรวจซ้ำอีกที ชั้นรู้สึกผิดกับจิเขามากๆเลย”
“มิน่า ผมก็ว่าแล้ว ว่าทำไมพี่ไปตามง้อ แล้วก็ตามใจพี่จิเขาซะขนาดนั้น”
“ก็ชั้นอยากชดเชยที่ชั้นทำผิดกับเขา” เทวัญเดินเข้ามาแต่งตัวพร้อมออกไปทำงาน
“ชั้นว่าถ้าแกอยากชดเชยเรื่องที่แกทำผิด แกควรบอกความจริงกับเขามากกว่า”
“นี่พี่เทวัญก็รู้เรื่องนี้ด้วยเหรอ”
“พลมันวิ่งมาปรึกษาเรื่องตรวจเลือดตั้งแต่วันแรกแล้ว เป็นผู้ชายกล้าทำก็กล้ารับหน่อยสิ คุณจิเขาอาจจะให้อภัยแกก็ได้”
“ผมรู้จักจิเขาดี ถ้ารู้เรื่องนี้ เขาเลิกกับผมแน่”
“ถ้าเขาจะเลิกก็เป็นสิทธิ์ของเขาหรือเปล่า”
“แต่พูดกันแฟร์ๆนะพี่ ตอนนั้นพี่พลกับพี่จิก็เลิกกันอยู่ เพราะฉะนั้นจะนับเป็นการนอกใจ ผมว่าก็ไม่เชิงใช่”
“เออ จริง ผมว่าอันนี้นายวุฒิพูดถูก”
“คิดดีๆละกัน จะแต่งงานกันอยู่แล้ว มันไม่ควรจะมีความลับต่อกันนะ”
“ผมไม่อยากมาทะเลาะกับจิ เพราะแค่ผู้หญิงในร้านเหล้าที่ผมยังจำหน้าไม่ได้เลย”
“นายคิดว่านายจะปิดเรื่องนี้ไปได้ตลอดเหรอ”
“โลกมันไม่มีทางกลมจนผมหรือจิต้องไปเจอผู้หญิงคนนั้นอีกหรอก ผมไม่บอกจิก็เพราะผมรักเขานะพี่เทวัญ”
เทวัญลุกขึ้นแล้วตบบ่าน้อง “ไม่มีใครชอบถูกคนรักโกหกหรอก แต่เอาเหอะเรื่องของนาย ฉันไปทำงานละ”
เทวัญเดินออกไป “พี่ก็เป็นคนดีเวอร์แบบนี้ไงถึงหาแฟนไม่ได้”
เทวัญยกมือรับคำน้องชายแต่ไม่สนใจ ทรงพลคิดตามสิ่งที่เทวัญพูด แต่ก็รู้ว่าถ้าบอกความจริงจิดาภา เธอต้องไม่ให้อภัยเขาแน่
ห้องทำงานพิชิต หลายวันต่อมา พิชิตนั่งนับเงินตรงหน้าโดยมีดาวนิลมองอยู่
“จวนครบแล้วใช่ไหมจ๊ะ”