บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 13 หน้า 2
“คุณเทวัญมาทานด้วยก็ดีเลยค่ะ นมทำกับข้าวไว้เยอะเลยวันนี้”
ทรงพลตักกับข้าวให้ดาวนิล “ลองชิมแกงเขียวหวานนะครับ เมนูเด็ดของนมเลย”
“ขอบคุณค่ะ”
“คุณชอบอาหารไทยหรือเปล่าคะ เมื่อกี้คุณพลเล่าให้ฟังว่าคุณโตที่เมืองนอก”
ดาวนิลอึ้งไปแล้วมองหน้าเทวัญ เทวัญยังดูนิ่งและไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา
“ประเทศอะไรนะคะ”
“สวิสเซอร์แลนด์ครับ” ทรงพลเห็นดาวนิลดูนิ่งไป “คุณดาวนิลครับ”
“คะ?”
“นมถามว่าคุณชอบอาหารไทยไหม”
“อ้อ” ดาวนิลหันไปยิ้ม “ชอบค่ะ”
“งั้นก็ทานให้อร่อยนะคะ” นมน้อยสังเกตเห็นเทวัญที่คิ้วขมวด “คุณเทวัญ..อาหารไม่อร่อยเหรอคะ”
“เปล่าครับ วันนี้ผมเหนื่อยๆเลยกินอะไรไม่ค่อยลง...คุณดาวนิลกลับมาอยู่เมืองไทยนานแล้วเหรอครับ”
ดาวนิลอึกอัก “เออ...ก็ซักพักน่ะค่ะ”
“แล้วครอบครัวคุณล่ะคะกลับมาด้วยหรือเปล่า”
เทวัญมองหน้าดาวนิล ดาวนิลไม่รู้จะตอบยังไงเลยพูดตัดบทขึ้นมา
ดาวนิลพยายามทำตัวปกติ “ขอโทษคะ ขอไปห้องน้ำก่อนนะคะ” ดาวนิลมองกล้วย “ห้องน้ำไปทางไหนคะ”
“ทางนี้ค่ะ” กล้วยเดินนำดาวนิลไป ดาวนิลรีบเดินออกไป
“นมถามอะไรผิดไปเหรอคะ”
“คือ...ครอบครัวคุณดาวนิลเขาเสียหมดแล้วน่ะครับ” เทวัญฟังแล้วนิ่งไป “พ่อแม่เขาเสียตั้งแต่เด็ก แล้วพ่อแม่บุญธรรมที่รับเขาไปอยู่ที่เมืองนอกก็มาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่อีก เขาก็เลยกลับมาเมืองไทยมาจัดการเรื่องมรดก ก็พอดีได้งานละครที่นี่”
“แล้วตอนนี้เขาอยู่กับใครล่ะคะ”
“คนเดียวครับ เขาไม่มีญาติที่ไหนเลย”
“เขาบอกแกแบบนั้นเหรอ?”
“ใช่ ทำไมเหรอพี่”
“เปล่า แค่...ฟังดูแล้วชีวิตเขาน่าสงสารนะ”
“แต่เขาเข้มแข็งมากนะพี่ แทบไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลย”