บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 13 หน้า 3
“งั้นเหรอคะ” นมน้อยดูสงสัย
ดาวนิลรีบปิดประตูห้องน้ำ ดูร้อนรนไม่รู้จะทำยังไง
“ทำยังไงดี ใจเย็นๆสิดาวนิล คุณหมอคงไม่บอกใครหรอก” ดาวนิลมองหน้าตัวเองในกระจก “ตั้งสติ เธอต้องจัดการเรื่องนี้ได้สิ”
นมน้อยเดินกลับเข้ามาในครัวยังคงสงสัยเรื่องที่ทรงพลเล่าเกี่ยวกับดาวนิล
“ชั้นว่าสวยกว่าคุณจิดาภาอีกนะ”
“จริง สวยแบบเป็นนางสาวไทยได้เลย นิสัยก็ดีด้วย ไม่หยิ่ง ไม่ถือตัว แถมชีวิตยังน่าสงสารอีก เหมาะเป็นนางเอกมากๆเลย”
“ของแบบนี้ต้องดูไปนานๆ ใครๆก็อยากสร้างภาพให้ตัวเองดูดี ดูหน้าสงสารทั้งนั้น”
“แปลว่าคุณนมคิดว่าคุณดาวนิลโกหกเหรอคะ”
“เขาจะกล้าโกหกว่าพ่อแม่ตายเลยเหรอคะ ไม่แย่ไปหน่อยเหรอคะคุณนม”
“ไม่ได้มีหลักฐานอะไร จะไปคิดในแง่ร้ายกับเขาตอนนี้ก็คงไม่ถูก ก็ต้องดูๆกันไป สุดท้ายความจริงก็ต้องเป็นความจริงอยู่วันยังค่ำ ถ้าเขาโกหก วันหนึ่งเราก็จะได้รู้กัน”
“ถูกต้องที่สุดค่ะ ว่าแต่วันนี้...?”
“วันนี้อะไร?” กล้วย อ้อยมองหน้านมน้อย “มองหน้าชั้นแบบนี้กันทำไม”
“แหม คุณนมอย่ามาทำไก๋เลยค่ะ เชิญคุณดาวนิลมากินข้าวที่บ้าน มีแผนอะไรคะ”
“ทำไม? ชั้นจะชวนเขามากินข้าวเฉยๆไม่ได้หรือไง”
กล้วยผิดหวัง “อ้าว...”
นมน้อยยิ้ม “รอดูต่อไปสิ”
“นี่ไง นมน้อยซะอย่าง มาตรฐานความโหดไม่เคยเปลี่ยน!” นมน้อยยิ้มอย่างพอใจ
ดาวนิลเดินกลับมาที่ห้องอาหาร เจอเทวัญที่เดินออกมาพอดี เทวัญเห็นดาวนิลก็พูดอะไรไม่ออก “คุณหมอคะ”
เทวัญทำตัวห่างเหิน “ขอโทษนะครับ ผมขอตัวกลับก่อน รู้สึกไม่ค่อยสบาย”
“คุณหมอคะ ขอดาวนิลอธิบาย” ดาวนิลมองไปข้างในอย่างกังวล “เดี๋ยวพรุ่งนี้ดาวนิลไปเจอคุณหมอที่คลินิคได้ไหมคะ”
“ทำไม”