บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 28
บทประพันธ์ อนัญจนา
บทโทรทัศน์ สาวิตา
คอนโดดาวนิล หลิวหลิวยื่นรูปในโทรศัพท์ให้ดาวนิลดู “นี่มันอะไรกันคะ!!”
ดาวนิลหยิบมาดู “ก็แฟนละครเขามาขอถ่ายรูปด้วย ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่คะ”
หลิวหลิวหยิบโทรศัพท์กลับมาแล้วขยายรูปให้กว้างขึ้นเพื่อให้เห็นด้านหลังรูปว่าเป็นคำปันกับกลอง
“เมื่อวานหายไปตั้งครึ่งค่อนวัน พี่ก็นึกว่าจะไปแก้ปัญหา แล้วนี่อะไรคะ เล่นพาทั้งพ่อทั้งลูกไปเดินห้าง น้องประมาทแบบนี้ได้ยังไงคะ ก็รู้อยู่มีจ้องจะจับผิดน้องอยู่”
“ถ้าพี่หมายถึงคุณจิดาภา เขารู้เรื่องทั้งหมดแล้วล่ะค่ะ”
“ว้ายยย ม่ายจริงงงง น้องรู้ได้ยังไง”
“ก็เขาไปที่บ้านคุณพลเมื่อวานนี้”
“นี่แปลว่าทุกคนที่บ้านนั้นรู้ความจริงหมดแล้วเหรอคะ??”
“เปล่าค่ะ ช่อเอื้องยืนยันกับทุกคนว่า...หนูไม่ใช่พี่สาวเขา”
หลิวหลิวทิ้งตัวลงบนโซฟา “โอย โล่งอก!!” หลิวหลิวหันมาบอกดาวนิล “โชคดีที่น้องสาวยอมช่วยไว้”
“เขาไม่ได้ช่วยหรอกค่ะ เขาคงตัดหนูออกไปจากชีวิตเขาแล้วมากกว่า”
“แล้วไงคะ น้องก็ตัดเขาออกไปจากชีวิตน้องตั้งนานแล้วเหมือนกัน”
ดาวนิลมองหน้าหลิวหลิวหลิว จะเถียงก็เถียงไม่ออก
“พอกันทีค่ะ เพื่อเป็นการตัดไฟจากต้นลม อย่าให้ชีวิตมันเสี่ยงจะดิ่งเหวนักเลย น้องไปบอกผู้ใหญ่ขอลาออกจากวงการวันนี้เลยดีกว่า ยังไงก็มีข้ออ้างเรื่องแต่งงานอยู่แล้ว รีบทำซะก่อนที่ใครจะจับอะไรได้”
หลวหลิวสะอึกสะอื้น “ไปอำลาตำแหน่งผู้จัดการนางเอกเบอร์หนึ่งซะอย่างสวยๆดีกว่าถูกยึดมงกุฎคืน ชีวิตหลิวหลิว ทำไมมันเศร้าขนาดนี้”
ดาวนิลกับหลิวหลิวเดินขึ้นมาหาผู้บริหารที่ห้อง เลขาลุกขึ้นยกมือไหว้หลิวหลิวกับดาวนิล
“นั่งรอสักครู่นะคะ พอดีท่านมีแขกอยู่น่ะค่ะ”
หลิวหลิวแปลกใจ “พี่โทรมานัดไว้แล้วเมื่อตอนเช้านี่คะ เรื่องด่วน”
“ท่านทราบแล้วค่ะ แต่พอดีมีแขกขอพบท่านบอกว่าเรื่องสำคัญมาก”