บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 28 หน้า 5
“ที่ช่อเอื้องไม่เล่า คงกลัวคำปันกลุ้มใจล่ะสิ มีลูกดีก็ดีแบบนี้นะ” นมน้อยถอนหายใจ
“นี่ถ้าคุณพลชอบผู้หญิงดีๆแบบช่อเอื้อง ชั้นคงไม่ต้องมานั่งกลุ้มใจแบบนี้” ครูคำปันเงียบไป
“ชั้นจะทำยังไงดีล่ะตาคำปัน คุณพลหลงเขาไม่ลืมหูลืมตาเลย ถ้าเขาแต่งงานกัน ผู้หญิงคนนี้ก็จะกลายมาเป็นคุณผู้หญิงของบ้าน ชั้นไม่อกแตกตายเลยเหรอ”
“คุณนมน้อยทำใจยอมรับว่าเค้าสองคนรักกันไม่ได้เหรอครับ เรื่องคุณดาวนิลจะเป็นใคร มันอาจจะไม่สำคัญอะไรสำหรับคุณพลเลยก็ได้”
“ไม่ใช่ไม่ยอมรับ แต่ชั้นรับไม่ได้ ... ชั้นถามจริงๆเป็นคำปันจะรับได้เหรอ ถ้ารู้ว่าผู้หญิงคนนี้เคยขายตัวมาก่อน”
ครูคำปันนิ่งไปมมือสั่นแต่พยายามเก็บอาการ “อะ..อะไรนะครับ คุณนมน้อยไปเอามาจากไหน”
“ก็คุณจิดาภาน่ะสิ”
“มันไม่มีทางเป็นเรื่องจริงหรอกครับ จะเป็นไปได้ยังไง”
“แต่คุณจิเขามีพยานมาด้วยนะ ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเป็นคนพาคุณดาวนิลมาทำงานเอง”
“แล้วคุณทรงพลเชื่อที่คุณจิพูดหรือเปล่าครับ”
“ถ้าเชื่อซักนิดชั้นจะมานั่งกลุ้มใจอยู่แบบนี้เหรอ” ครูคำปันไม่พูดอะไรต่อสักคำ กำลังตกใจกับเรื่องที่ได้ยินทั้งหมด
หน้าห้องผู้บริหารสถานีโทรทัศน์ หลิวหลิวกับดาวนิลเดินออกมาจากห้องแบบโดนปิดประตูใส่ หลิวหลิวกับดาวนิลรีบเดินออกมาจากตรงนั้น สีหน้าเครียด
“ซวย ซวยกันหมด เป็นไงล่ะเพราะน้องคนเดียวแท้ๆเลย”
“พี่กล้าพูดว่าเป็นเพราะชั้นคนเดียวงั้นเหรอ พี่ยอมรับไปทำไม ไหนพี่เป็นคนบอกเองว่าคนเราจะโกหกต้องโกหกให้ตลอด”
“อย่าโง่ได้ไหมคะ ต้องรอเห็นโลงศพแล้วค่อยหลั่งน้ำตาเหรอไงคะ แค่ช่องเช็คบัตรประชาชนน้อง ก็รู้หมดแล้วว่าใครเป็นญาติโกโหติกาน้องบ้าง”
“แล้วพี่ทำไมไม่ช่วยคิดหาทางแก้ละ”
“ทางอะไรอีกล่ะคะ ทางมันตันหมดแล้ว ถ้าพี่โดนช่องแบน น้องจะรับผิดชอบยังไง พี่ไม่ได้จับผู้ชายรวยๆได้อย่างน้องนะคะ”
“พอเอาประโยชน์อะไรจากชั้นไม่ได้ พี่ก็พูดจาแบบนี้เหรอ”