บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 20 หน้า 5
“ช่อเอื้องฟังพี่อีกซักครั้งเถอะนะ พี่ไม่คิดจริงๆว่าทุกอย่างจะเป็นแบบนี้”
“พี่ยังจะให้ชั้นเชื่อพี่อีกเหรอ ครั้งที่แล้วพี่ก็พูดแบบนี้ชั้นถึงยอมปิดบังความลับให้พี่ แล้วไง พี่กลับทิ้งทุกคนไป”
“พี่..พี่มีความจำเป็นจริงๆ”
“ความจำเป็นอะไร พี่ก็แค่ไม่ต้องการพวกเราแล้ว พี่อยากลืมความจนของตัวเอง!” ช่อเอื้องมองไปรอบๆ
“ก็พี่อยู่สุขสบายแบบนี้แล้วนี่ พี่จะนึกถึงพวกเราที่แม่อายทำไม”
“ไม่จริงนะช่อเอื้อง พี่ไม่รู้เลยว่าผู้จัดการพี่เขาไม่ส่งเงินให้น้อง เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ พี่จะเป็นคนส่งเงินให้เองทุกเดือน ช่อเอื้องอยากได้บ้านแบบไหนพี่จะสร้างให้”
“นี่พี่ยังคิดว่าพวกเราอยากได้เงินอยู่อีกเหรอ ที่พ่อเขามาตามหาพี่เพราะเขาเป็นห่วงพี่ต่างหากละพี่ดาวนิล! พี่รู้ไหมว่า พ่อเขาคิดถึงพี่ทุกวัน เขากลัววว่าพี่จะไปลำบากอยู่ที่ไหน พ่อห่วงพี่จนเสี่ยงพากลองหนีมากรุงเทพทั้งๆที่ตาบอด ไม่รู้จักกรุงเทพเลย จนหลงทาง โดนขโมยเงินไปหมด พ่อต้องนั่งขอทานอยู่ริมถนน พี่เคยรู้บ้างไหม”
“อะไรนะ? แล้วช่อเอื้องปล่อยให้พ่อมาแบบนั้นได้ยังไง”
“นี่พี่ยังจะโทษชั้นอีกเหรอ! พี่รู้ไหมว่าทำไมพ่อถึงตาบอด เพราะพี่นั่นแหละ เพราะพ่อรอให้พี่พาไปหาหมอตามที่พี่สัญญาไว้ไงล่ะ!” ดาวนิลทรุดตัวนั่งลงไปกับเก้าอี้ “โธ่พ่อ....พี่มันเลว พี่มันไม่ดีเอง”
“ชั้นถามอะไรพี่อย่างหนึ่งได้ไหม ทำไมเมื่อวานพี่ถึงไม่ทักพ่อ พ่อกับกลองยืนอยู่ตรงหน้าพี่แล้ว พี่ไม่คิดถึงเขาบ้างเลยหรือไง”
“ไม่ใช่พี่ไม่คิดถึงนะช่อเอื้อง พี่อยากกอดพ่อใจจะขาด แต่พี่ยังให้ใครรู้เรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ”
“งั้นพี่ก็ไปหาพ่อตอนนี้สิ พ่อเขาเป็นห่วงพี่มากนะพี่ดาวนิล เขาแค่ขอให้ได้เจอพี่ เขาแค่อยากรู้ว่าพี่สบายดี”
“ขอเวลาพี่หน่อยนะช่อเอื้อง”
“พี่ยังจะขอให้พวกเรารออีกเหรอ”
“เรื่องมันไม่ได้ง่ายแบบนั้นนะช่อเอื้อง คุณทรงพลเขาไม่รู้เรื่องนี้ พี่กลัวว่าถ้าเขารู้”
“เขาจะรังเกียจพี่ที่มีพ่อมีน้องแบบนี้ใช่ไหม” ช่อเอื้องมองหน้าดาวนิล
“พี่รักเขา พี่รักเขาจริงๆช่อเอื้อง”
ด้านนอกห้องที่เทวัญได้ยินที่ดาวนิลพูด
“ขอเวลาพี่หน่อย ขอพี่หาทางออกซักพัก อย่าทำลายความหวังของพี่เลยนะช่อเอื้อง”
ช่อเอื้องมองหน้าดาวนิล “พี่เรียกชั้นมาพูดแค่นี้ใช่ไหม ชั้นจะกลับล่ะ” ช่อเอื้องหันหลังจะเปิดประตูเดินออกไป
“ช่อเอื้อง...”
ช่อเอื้องไม่หันมา “พี่ไม่ต้องห่วงหรอก ชั้นไม่ทำพี่เดือดร้อนแน่ๆ” ช่อเอื้องเปิดประตู เทวัญยืนอยู่ที่หน้าห้อง