บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 1
บทประพันธ์ อนัญจนา
บทโทรทัศน์ สาวิตา
บนถนนในกรุงเทพ รถติดเพราะเป็นเวลาเร่งด่วน ทรงพลยกนาฬิกาขึ้นดู จิดาภาที่นั่งอยู่ข้างๆ ส่องกระจกอย่างไม่สนใจ “ทำไมถึงได้ติดขนาดนี้นะ”
“พลนี่ก็พูดเหมือนไม่เคยอยู่กรุงเทพ”
“ก็เพราะผมต้องวนรถไปรับคุณนั่นแหละ บอกแล้วว่าให้แต่งตัวรอแต่เช้า”
“เอ๊ะ พล นี่มันงานเปิดตัวโรงแรมใหม่ในเครือบริษัทคุณนะ จิก็ต้องใช้เวลาแต่งตัวนานหน่อยสิ”
ทรงพลมองนาฬิกา “จะได้เวลาเริ่มงานอยู่แล้ว”
“ถึงช้านิดข้าหน่อยช่างมันเถอะค่ะ ยังไงทุกคนเค้าก็ต้องรอเราอยู่แล้ว”
ทรงพลหงุดหงิดในคำพูดของจิดาภา ใครคนหนึ่งเคาะที่กระจกรถ ทรงวุฒิเปิดหน้าหมวกกันน็อกขึ้น
“พี่จะไปกับผมหรือเปล่า” ทรงพลมองรถที่ติดข้างหน้าแล้วเปิดประตูรถ จิดาภารีบดึงไว้
“พล...คุณจะทำอะไรน่ะ”
“จะไปด้วยกันหรือเปล่า”
“มอเตอร์ไซค์เนี่ยนะ แล้วหน้าผมชั้นล่ะ”
“ตามใจ งั้นผมทิ้งคุณไว้นี่นะ”
“อ้าว พล เดี๋ยวสิ” ทรงพลเปิดประตูรถลงไป จิดาภาไม่รู้จะทำยังไงเปิดประตูรถตามลงไป
“แล้วจะไปกันยังไงล่ะ”
“ไปรถเพื่อนผมได้เลย แล้วเดี๋ยวให้มันขับรถพี่ตามไปที่งาน”
เพื่อนทรงวุฒิที่ขี่ตามมาข้างหลังยื่นหมวกกันน็อกให้
“งั้นฝากด้วยนะ”
“ชอบเลยพี่ ขับรถสวยๆแอร์เย็นๆ” จิดาภาได้ยินยิ่งหงุดหงิด ทรงพลใส่หมวกกันน็อก แล้วยื่นอีกใบให้จิดาภา จิดาภาใส่หมวกอย่างไม่มีทางเลือก แล้วนั่งซ้อนท้ายทรงพล ทรงพลกับทรงวุฒิขี่มอร์เตอร์ไซค์ฝ่ารถติดในกรุงเทพออกไป
ในงานเปิดตัวโรงแรมใหม่ในกรุงเทพ พนักงานพาทรงพลที่เพิ่งมาถึงเข้างาน