บทละครโทรทัศน์ ศรีอโยธยา ตอนที่ 19

ศรีอโยธยา ตอนที่ 19

ตลาดน้ำ กรุงศรีอยุธยา พ.ศ.2307 สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ ทอดพระเนตรชายชาวจีน และชาวไทยนอนสูบฝิ่นอยู่ในโรงฝิ่น

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : นั่นเขาทำอะไรกัน...พ่อพิมาน

พระพิมานสถานมงคล : เขากำลังสูบฝิ่นอยู่จ้ะ...พ่อสุทัศ

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : สูบฝิ่นเป็นสิ่งไม่ดีไม่ใช่หรือ..พิมาน...ถ้าชาวกรุงศรีมีความสุขสำราญจริงๆ แล้วทำไมถึงต้องสูบฝิ่นกันด้วย

พระพิมานสถานมงคล : คนสูบฝิ่นก็มีอยู่แค่สองนัยยะ ถ้าไม่ทุกข์จนเกินไป ก็สุขจนเกินไป แต่สำหรับชาวกรุงศรี...น่าจะสุขจนเกินไปจ้ะ พ่อสุทัศ

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : แต่ยังไง...ฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดี

พระพิมานสถานมงคล : ก็แปลว่า...ชาวกรุงศรีร่ำรวยมากจ้ะ พ่อสุทัศ

ชุมชนนานาชาติ ท่าประตูชัย สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ และ พระพิมานสถานมงคล นั่งดื่มสุราจีนกันอยู่ท่ามกลางเหล่ากะลาสีชาวต่างประเทศ หลวงไกรแต่งกายเป็นชาวบ้าน นำขุนศึกเรือนเจ้าพระยาพิชัยมาแอบซุ่มเฝ้าอารักขา

ห้องพระบรรทม สมเด็จพระพันวัสสาทรงประทับอยู่บนพระแท่นบรรทม โดยมีข้าหลวงแช่มถวายงานพัด ส่วนบุษบาบรรณ์ และ เจ้าจอมราตรีกำลังร้อยมาลัย

สมเด็จพระพันวัสสา : ทำไมวันนี้รู้สึกง่วงจัง

เจ้าจอมราตรี : ทรงบรรทมเลยไหมเพคะ

สมเด็จพระพันวัสสา : ขอเอนหลังซักหน่อยแล้วกันนะ

ชุมชนนานาชาติ ท่าประตูชัย

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : นี่พ่อพิมาน สุราจีนนี่ รสชาติกลมกล่อมไม่แพ้สุราฝรั่งที่พ่อค้าเมืองฝรั่งเศสนำมาถวายให้ทูลกระหม่อมพ่อ เอ๊ย นำมาให้คุณพ่อเลยจ้ะ

พระพิมานสถานมงคล : แต่พ่อสุทัศก็ต้องดื่มน้อยๆ แต่พอควรนะจ๊ะ เพราะว่าในความกลมกล่อมนั้นแฝงไว้ด้วยฤทธิ์เดชอันรุนแรงทีเดียวเชียวจ้ะ ฉันเกรงว่าพ่อสุทัศจะเมากลับวังไม่ไหวจ้ะ