บทละครโทรทัศน์ ศรีอโยธยา ตอนที่ 19 หน้า 4

ชายคนร้ายหนีไปจนมุมหลวงไกร และทหารกล้าเรือนพระยาพิชัย ชายคนนั้นรีบชักมีดออกมาแทงตนอย่างรวดเร็ว เขาล้มลงกับพื้นขาดใจตาย...ทหารกล้าพระยาพิชัยวิ่งเข้ามา

ทหารกล้าพระยาพิชัย : คนร้ายทุกคน คว้านท้องตัวเองตายหมดแล้วขอรับ คุณหลวง

พระตำหนักกรมพระราชวังบวรสถานมงคล พระราชวังจันทรเกษม

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : นี่พิมาน ฉันไม่คิดเลย ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ

พระพิมานสถานมงคล : ก็คงเป็นธรรมดาพะย่ะค่ะ ที่จะมีคนไม่ดีบ้างในแผ่นดินพะย่ะค่ะ เหมือนมีกลางวันก็ต้องมีกลางคืนพะย่ะค่ะ

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : แต่ก็ยังโชคดีนะที่ไม่มีใครเป็นอะไร ฉันห่วงแต่ชาวบ้านที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไร จะบาดเจ็บ โดนลูกหลงไปด้วย

พระพิมานสถานมงคล : ใต้ฝ่าพระบาททรงไม่เป็นอะไร ก็เพียงพอแล้วพะย่ะค่ะ

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : ฉันไม่คิดเลยว่าตัวฉันเอง หรือทูลกระหม่อมพ่อ จะถูกปองร้าย ในช่วงเวลาที่บ้านเมืองร่มเย็นเป็นสุขเช่นนี้

พระพิมานสถานมงคล : โลกเราประกอบไปด้วยผู้คนหลากหลายความคิด หลากหลายตวามปรารถนาพะย่ะค่ะ

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : พิมาน

พระพิมานสถานมงคล : พะย่ะค่ะ

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : ฉันขอโทษนะ

พระพิมานสถานมงคล : ใต้ฝ่าพระบาทไม่ได้ทรงทำผิดประการใดเลยพะย่ะค่ะ อย่างน้อย ทรงประจักษ์ได้ว่าโลกของความเป็นจริง เป็นเช่นไรพะย่ะค่ะ

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : พิมานรู้ไหม วันนี้ เป็นอีกวันหนึ่ง ที่ฉันมีความสุขมากที่สุดในชีวิต พิมานเพื่อนรัก

พระพิมานสถานมงคล : พะย่ะค่ะ ทูลกระหม่อม

สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : เรียกฉันว่าพ่อสุทัศอีกครั้งได้ไหม พ่อพิมาน

พระพิมานสถานมงคล : จ้ะ พ่อสุทัศ

เรือนพระยาพลเทพ พระยาพลเทพ พระยายมราช สนิทเสน่ห์ และพระกำนัลนารีสังข์ ต่างไม่พอใจที่แผนลอบสังหารผิดพลาด

พระยายมราช : ฉันไม่คิดว่า ทางวังหลวงจะถวายการอารักขาได้อย่างมีประสิทธิภาพเช่นนี้