บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 20
บทประพันธ์ วาสนา บทโทรทัศน์ คนเขียนเงา
ณรังค์โทร.หาสวัสดิ์ด้วยความเป็นห่วง
“ครู....เป็นไงบ้าง”
“กำลังกลับกรุงเทพครับ...ต้องไปเคลียร์กันที่โรงพักที่แม่คุณละมุลแจ้งความไว้”
ณรังค์หนักใจ
“แต่ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงครับ เพราะคุณละมุล ยืนยันกับตำรวจแล้วว่า สมัครใจมากับผม แม่เข้าใจผิดไปเอง”
ประคองหยุดแอบฟังณรังค์อยู่ข้างหลัง โดยที่ณรังค์ไม่เห็น
“ครูโอเคมั้ย”
“ผมโอเค...แต่อาจจะถูกผอ. เรียกตัวไปสอบสวนหนักหน่อย เพราะเรื่องนี้ค่อนข้างทำให้โรงเรียน เสียชื่อเสียง”
“ผมขอโทษแทนแม่คองด้วยนะ”
ประคองพุ่งเข้ามาหาณรังค์ซึ่งคุยโทรศัพท์อยู่กับสวัสดิ์
“ไม่ต้องมาทำอะไรแทนฉัน!”
ณรังค์กับสวัสดิ์ตกใจ เพราะเสียงลอดเข้ามาในโทรศัพท์
“และฉันไม่เคยคิดจะขอโทษมัน”
สวัสดิ์หน้าเสียจนละมุลอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ส่วนณรังค์แอบเหนื่อยใจกับความรั้นของประคอง และตั้งใจจะเคลียร์ให้รู้เรื่อง
ละมุลเดินเข้ามาคุยด้วยกับสวัสดิ์ ในขณะที่มีสุขคุยกับตำรวจเพื่อสอบถามการดำเนินการเรื่องคดี อยู่อีกมุมหนึ่ง
“พี่ณะว่ายังไงบ้างคะ”
“คุณณรังค์ขอโทษผมแทนแม่คุณ แต่แม่คุณ...ท่าจะไม่ยอมจบง่ายๆ”
“มันต้องจบค่ะ ฉันจะทำให้จบเอง”
“แม่ก็ต้องยอมรับความจริง ว่าครูไม่ได้ทำอะไรผิด จะไปยัดเยียดความผิดให้ครูได้ยังไง”
“คุณ...แน่ใจเหรอครับ ว่าจะคุยกับแม่คุณได้”
“ไม่แน่ใจหรอกค่ะ แต่ฉันต้องทำ และต้องทำให้ได้ รีบไปเถอะค่ะ ฉันอยากจบเรื่องนี้เร็วๆ”
สวัสดิ์ชื่นชมกับความเข้มแข็งของละมุล
มุมหนึ่งในโรงพยาบาลณรังค์คุยกับประคองอย่างจริงจัง