บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 20 หน้า 4
ปฐวีล้วงกระเป๋าเพื่อหยิบปืน แต่สิริกันยาทรงตัวได้เร็ว ต่อสู้จนกระเป๋าหลุดกระเด็น
“ฉันจะไม่เกรงใจแล้วนะ!!”
ปฐวียิ่งโกรธที่สิริกันยาคิดสู้
ณรังค์เดินร้อนใจ จนเจอวิเชียรกำลังเดินตรงมาพอดี ณรังค์เข้าไปถาม
“เห็นสิริกันยากับคุณหญิงมั้ยครับ”
“มีอะไรเหรอครับ”
“ผมถามว่าเห็นมั้ย!”
“เห็นเธอขึ้นลิฟต์ฝั่งห้องพักไปเมื่อครู่ใหญ่นี้ครับ ผมคิดว่าเธอไปหาคุณซะอีก”
“กล้องวงจรปิด”
“มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ”
“ไม่เป็นไร ผมจัดการเองได้”
วิเชียรมองณรังค์อย่างงงๆ
บนดาดฟ้า สิริกันยาต่อว่าปฐวี
“ทำไมถึงได้ตามระรานฉันนัก!!! นี่มันมากเกินไปแล้ว!”
“ฉันบอกให้ก็ได้ ว่าทำไม! เพราะแก ณะถึงปล่อยให้ฉันเดินลงนรก ตามคำสั่งของท่านพ่อ!!”
“อย่ามาโทษฉัน! เธอจะขึ้นสวรรค์หรือลงนรก มันก็ไม่เกี่ยวกับฉัน!”
ปฐวีตบหน้าสิริกันยาอย่างแรง โดยที่สิริกันยาไม่ทันตั้งตัว
“แกแย่งณะไปจากฉัน!! ถ้าไม่มีแก ฉันก็คงไม่ต้องทรมานอยู่อย่างนี้!”
ปฐวีเงื้อมือจะตบสิริกันยาอีก แต่เธอรับมือได้ทัน
“หยุดบ้า เอาแต่โทษคนอื่นซะที!!!!”
ปฐวีไม่ยอม ดิ้นให้หลุด
“ฉันบอกให้หยุด!”
“ไม่หยุด!!”
สิริกันยาหมดความอดทนจริง ตบปฐวีอย่างแรง
“โอ๊ย!!!”
ปฐวีหน้าชานิ่งไป
“มีสติหรือยัง!!!”
ปฐวีก้มหน้านิ่ง
“ฉันไม่ได้แย่งใครมาจากใครทั้งนั้น!!! เลิกยัดเยียดเรื่องทุเรศๆ และความวุ่นวายให้ชีวิตฉันซะที!! ก่อนที่ฉันจะตบเธอให้ตายคามือตอนนี้!!”
ปฐวีแกล้งตกใจกลัว สิริกันยาพูดต่อ