บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 13 หน้า 3
ชื่น กับ ประคองยกถาดกับข้าวไปสีดาและบรรจงโล่งอก
“เพราะเอ็ง! นังสีดา ทำข้าซวยไปด้วย”
“แหม มันก็สุมหัวด้วยกันนั่นแหละ ไม่ต้องมาโทษเลย”
ชื่นเดินนำไป ประคองเดินช้าลง มองกับข้าวที่อยู่ในถาดด้วยแววตาเรียบเฉย ประคองถือถาดกับข้าวไปเพียงคนเดียว
สิริกันยาเดินมาจากห้องนอน ศรีนวลยืนอยู่หน้าห้อง
“เจ้านายมาเยี่ยม”
สิริกันยาทั้งดีใจและตกใจระคน ไม่อยากเจอ เพราะคิดว่าเป็นณรังค์
สิริกันยาต้องเซอร์ไพรส์เมื่อคนที่มาเยี่ยมคืออ๋อง
“คุณอ๋อง...สวัสดีค่ะ”
“ครับ”
ศรีนวลแอบยืนสังเกตอ๋องสิริกันยานั่งซึม อ๋องถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง
“ไปหาหมอมาแล้วใช่มั้ย หมอว่าไงบ้างครับ ดีขึ้นหรือยัง ทำไมคุณไม่นอนโรงพยาบาล”
สิริกันยางง อ๋องยิงคำถามใส่เป็นชุดศรีนวลเห็นความเป็นห่วงที่ไม่ธรรมดา มั่นใจว่าอ๋องชอบสิริกันยอย่างแน่นอน
อ๋องเห็นสิริกันยาเงียบ “ครับ?”
“ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ใกล้หายแล้ว”
“ดีจังครับ หายเร็วๆนะครับ”
สิริกันยารู้สึกอึดอัดกับสายตาที่อ๋องส่งถึงเธอ “ขอบคุณค่ะ”
อ๋องรู้สึกได้ถึงบรรยากาศอ้ำอึ้ง และอึดอัด
“ดื่มน้ำก่อนสิคะ”
“อ้อครับ ขอบคุณครับ”
ศรีนวลเริ่มแน่ใจมากขึ้นว่าอ๋องชอบสิริกันยาแน่นอน
ที่โต๊ะรับประทานอาหาร วังจงสวัสดิ์ ปฐวีปัดจานข้าวที่ชื่นตักเสิร์ฟไปพ้นตัว
“ไม่กิน!”
ชื่นตกใจ ประคองมองปฐวีอย่างไม่พอใจ
ปฐวี มองเย้ยประคอง “ฉันสั่งของโรงแรมมากิน อย่าสะเออะเอากับข้าวที่มันทำมาให้ฉันกินอีกไปดูซิ มาหรือยัง!”
ชื่นตอบ “ยังค่ะ”
“โทร.ตามสิ!”
“ค่ะๆๆๆ”
แล้วแม้นเทพก็โพล่งขึ้น “มาอยู่บ้าน ทำไมไม่กินข้าวบ้าน”
แม้นเทพดูซีดเซียวใบหน้าซีดเซียว เดินเข้ามาประคองเลื่อนเก้าอี้ให้แม้นเทพนั่งปฐวีนั่งลอยหน้าลอยตา ไม่สนใจ
“ดัดจริต”
“หญิงไม่ใช่คนเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง เหมือนใครบางคน”
“ว่าใคร”
“ใครเป็นก็รับไปสิเพคะ”
“หญิงวี!!! ค่อกๆๆๆๆ”