บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 3 หน้า 2
ค่ำนั้นที่สวนเรือนหลังเล็ก ละมุลนั่งเศร้ายังคงคิดถึงภาพที่โดนปฐวีแกล้งตัดชุดโปรดจนพังยับเยินในวันก่อน
“แต่มันกำลังทำ เหมือนที่แกทำ แม่มันเป็นยังไง ลูกมันก็เป็นยังงั้น คอยจ้องแต่จะขโมยของๆคนอื่น!!! ......ของทั้งหมดที่อยู่ในวัง มันก็เป็นของๆฉัน ฉันอยากจะทำอะไรก็ได้ !!!...รวมทั้งตัวเธอด้วย ณะ เธอก็เป็นของของฉัน คนอื่นไม่มีสิทธิ์มายุ่ง จำไว้”
ละมุลยิ่งคิด น้ำตายิ่งไหลเอ่อ ทั้งโกรธ และ...แค้นใจ สายตาของเธอมองไปที่ตึกวังจงสวัสดิ์อย่างรังเกียจ
“ฉันเกลียดที่นี่....!”
ละมุลเดินกลับเรือนหลังเล็กหัวใจสลาย
ปฐวีกังวล พอรู้ว่าณรังค์เข้าพบแม้นเทพ เพราะกลัวว่าจะมีคนไปบอกเรื่องที่ตัวเองหาเรื่องละมุล จึงหันมาขู่บ่าวในบ้าน “ใครสะเออะปากโป้งฟ้องท่านพ่อเรื่องฉันกับนังละมุลหรือเปล่า!
ประคอง ชื่น สีดาก้มหน้านิ่ง
“เก็บปากให้สนิทไว้! ถ้าไม่อยากเดือดร้อน!”
ปฐวีขู่บ่าวในบ้านก่อนจะเดินออกไป ประคองเรียกทักขึ้น “คุณหญิงไม่รับประทานมื้อเย็นก่อนเหรอคะ ดิฉันกำลังจะตั้งโต๊ะ”
“ไม่กิน!พวกแกไม่คิดอยากจะอยู่ในที่ๆมีความสุขมากกว่านี้เหรอ...กะอีแค่ค่าจ้างไม่กี่บาท อยู่ให้ถูกโขกสับอยู่ได้ หรือว่า...หวังมากกว่านั้น เลยทนอยู่กัน”
ปฐวีตั้งใจแขวะประคองโดยเฉพาะ จนอีกฝ่ายได้แต่นิ่งไม่โต้ตอบใดๆ สุดากับชื่นกัดฟัน โกรธแต่ระงับไว้ในใจ
ปฐวียังพูดต่อ “ขอเตือนหน่อยนะ เลิกหวังเถอะ ท่านพ่อฉันไม่มีทางพลาด หน้ามืดคว้าคนใช้มาแก้ขัด ปลดปล่อยอารมณ์ใคร่เป็นครั้งที่สองอีก!”
ประคองได้ยินเจ็บลึกอยู่ข้างในชื่นกับสีดาระอากับความแรงของปฐวีที่เพิ่มมากขึ้นปฐวียิ้มร้าย
ประคองนิ่ง เจ็บปวดแต่ไม่ใส่ใจ “ไปเตรียมมื้อเย็นให้ท่านชายไป”
สีดากับชื่นเตรียมจัดโต๊ะอาหาร มีเพียงประคองที่จิตใจยังกังวลห่วงเรื่องณรังค์กับแม่นเทพที่กำลังคุยกันอยู่ในห้องขณะนั้น
หน้าวังจงสวัสดิ์ปฐวีมีนัดกับ ก้อง ไอโซหนุ่มหน้าตาดีที่ขับรถหรูมารออยู่หน้าวัง ปฐวีมีท่าทางสนิทชิดเชื้อกับเขาอย่างเห็นได้ชัด
“รอหญิงนานมั้ยคะ”
บรรจงเบือนหน้าหนีเพราะทนดูไม่ได้ จนปฐวีเอ่ยปากไล่“ยืนหัวโด่อยู่ทำไม เสียมารยาท”
“เผื่อเพื่อนคุณหญิงจะเรียกใช้ขอรับ เลยอยู่”
“ไป!”