บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 3 หน้า 3
บรรจงรีบเดินออกไป เพราะก็ไม่ได้อยากจะอยู่ดูภาพหวานนั้น
“ไปกันเถอะค่ะ เพื่อนๆรออยู่”
ก้องรีบเข้าไปทำหน้าที่คนขับ ปฐวียิ้มมีความสุขกับหนุ่มคนใหม่ ซึ่งณรังค์แอบเห็นความสัมพันธ์ของทั้งคู่ปฐวีไม่ได้มีเกียรติศักดิ์เพียงคนเดียวเท่านั้น เช่นเดียวกับแม้นเทพที่เห็นภาพลูกสาวควงกับหนุ่มคนใหม่ทำให้เขาครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
แม้นเทพนึกถึงตอนที่คุยกับเกียรติศักดิ์ในบ่อนตอนที่เสียพนันในคืนนั้น เกียรติศักดิ์เข้ามากับลูกน้องของเขาเพราะเห็นแม้นเทพเสียพนันจนสิ้นท่า
“มีอะไร”
“เชิญก่อนสิกระหม่อม จะได้คุยกันสบายๆ”
“ฉันจะยืน”
แม้นเทพมองเกียรติศักดิ์ ค้ำหัวอยู่อย่างนั้น ไม่ยอมลดตัว เกียรติศักดิ์ยิ่งรู้สึกเหยียดแม้นเทพ เขายื่นเอกสารให้แม้นเทพ
“กระหม่อมขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันเอกสารกู้เงินทั้งหมดที่ ท่านชายเคยลงพระนามไว้กับกระหม่อม”
“แล้วไง”
“รวมกับของวันนี้...รวมๆแล้ว...คิดว่าชาตินี้ทั้งชาติ ฝ่าบาทก็ไม่มีทางใช้หนี้ได้หมด”
“แกกล้ามากนะ ที่มาสามหาวกับฉัน ถ้าจะบีบให้ใช้หนี้ มันก็ยังไม่ถึงกำหนด”
“อีกสิบวัน...ทันเหรอกระหม่อม”
แม้นเทพอึ้ง เกียรติศักดิ์รุกหนัก “แต่คงจะทันสำหรับการเก็บเสื้อผ้าออกจากวังจงสวัสดิ์ เพราะมันคือสิ่งที่
ฝ่าบาทใช้ค้ำประกันเงินกู้ และต้องตกเป็นของผม...ในอีกสิบวัน”
แม้นเทพตกใจ ต้องยอมนั่งลงฟังข้อเสนอของเกียรติศักดิ์
“แต่เรื่องนี้ใช่ว่าจะไม่มีทางออก....ฝ่าบาทยังมีตัวช่วยนะกระหม่อมเพื่อแลกกับหนี้ทั้งหมด”
แม้นเทพรู้ทัน “ไม่มีทาง!!! คนอย่างฉันไม่มีทางจะไปดองเป็นญาติกับแร้งอย่างแก”
“แร้งตัวนี้อาจช่วยพญาอินทรีย์ไม่ให้ปีกหัก และยังสามารถบินอยู่อย่างสง่างาม กลางท้องฟ้าได้ต่อไป...ทรงคิดให้รอบคอบนะกระหม่อม อย่าลืม...อีกแค่สิบวัน”
เกียรติศักดิ์ยิ้มอย่างผู้ชนะที่ได้ข่มศักดิ์ศรีของแม้นเทพได้
แม้นเทพนึกถึงเหตุการณ์นั้น เขากังวลใจและคิดว่าจะทำอย่างไรกับชะตากรรมของชีวิตและวังจงสวัสดิ์ที่หวงนักหนา
คืนนั้นที่เรือนหลังเล็ก ณรังค์ยืนดูละมุลที่นั่งซึมอยู่ด้วยความห่วงใย ประคองรู้สึกไม่แตกต่างกับณรังค์
“ละมุลคุยอะไรกับณะบ้างมั้ยลูก เรื่องที่ทะเลาะกับคุณหญิงวันก่อน”