บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 8 หน้า 3
“กล้าเหรอ”
“เดี๋ยวจะทำให้ดู แล้วคุณจะไม่มีทางได้มาเหยียบที่นี่อีก”
กนกอรโกรธ ทำอะไรไม่ได้ เมื่อเห็นอ๋องเด็ดขาด เธอเสียใจ และแค้นใจ อ๋องหนักใจกับท่าทางของแฟนเก่าที่ตามมาวุ่นวายไม่ยอมหยุด
มุมหนึ่งในร้านอาหารของโรงแรม ทุกคนยังนั่งอึดอัดกับเหตุการณ์ของกนกอรเมื่อครู่ สิริกันยานิ่งเงียบอย่างอารมณ์ค้าง หงุดหงิดที่โดนกนกอรดูถูก ณรังค์ยังประทับใจสิริกันยาที่ไม่ยอมแพ้คน
อ๋องเข้ามาและเอ่ยขอโทษทุกคน
“ขอโทษทุกคนด้วย...โดยเฉพาะคุณนะ คุณสิริกันยา”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเองก็ต้องขอโทษด้วยเหมือนกันที่...พูดกับเพื่อนคุณแบบนั้น”
อ๋องหันไปพูดกับวิเชียร “ไม่ต้องขอโทษผม คุณไม่ผิด... คุณวิเชียร”
“ครับ”
“วันหลัง ถ้าเห็นผู้หญิงคนเมื่อกี้มาที่นี่อีก รบกวนช่วยดูแลเป็นพิเศษ อย่าให้ทำเรื่องวุ่นวาย”
“ครับ”
สิริกันยายิ้ม มองอ๋องอย่างขอบคุณ อ๋องยิ้มอย่างอ่อนโยนมีความหมายให้กับสิริกันยา
ณรังค์เห็น รู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก เขาเบือนหน้ามองไปทางอื่น จนเห็นปฐวีนั่งกินอาหาร อย่างใจเย็นกนกอรกลับไปนั่ง ณรังค์รู้ทันทีว่าปฐวีอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
กนกอรหงุดหงิดเดินกลับมาที่โต๊ะ
“ปากดี อวดดี ! โอ๊ย! อยากตบ!”
“แล้วทำไมไม่ตบ”
“ฉันไม่ลดตัวลงไปต่ำเหมือนนังสลัมนั่นหรอก”
“งั้นก็ต้องใช้วิธีอื่นเล่นงานมัน”
“ตอนนี้คิดไม่ออก เครียด! อ๋องก็ดูปกป้องมันออกนอกหน้า เห็นมันดีกว่าฉันถึงกับจะให้รปภ.มาไล่ฉันออกไป!”
“มัวแต่สติแตก แล้วจะคิดออกได้ยังไงว่าจะเล่นงานมันยังไง”
“เธอไม่เคยเป็นเหมือนฉันนี่! เห็นผู้ชายที่เคยเป็นของเรา กำลังจะไปเป็นของคนอื่นที่ไม่มีอะไรดีสู้เราได้เลย!เธอไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันหรอก!”
ปฐวีโดนจี้ใจดำ ลืมตัว ตวาด“ทำไมจะไม่เข้าใจ!”
กนกอรแปลกใจอยากรู้“หญิง…เคยเป็นเหมือนกันจริงเหรอ...ทำไมฉันไม่เคยรู้...”
ปฐวีรีบแก้ตัว“ก็เพราะเห็นเธอพล่านอยู่นี่ไง ฉันเป็นเพื่อนเธอ ฉันก็ต้องเข้าใจความรู้สึกเธอสิ”
“ถ้าไม่ได้เอาคืนมัน ฉันกระอักเลือดตายแน่!!!”
“ถ้าอยากจะชนะมัน ก็ควรใช้สมอง ไม่ใช่อารมณ์”