บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 8 หน้า 5
“ค่ะ...แต่ถ้าคุณณะกับคุณละมุลจะแบบว่ารักกันชอบกันจริงๆ ก็ดีนะคะคุณประคองคง...ไม่ได้ว่าอะไรใช่มั้ยคะ”
“เรื่องของเค้าสองคน ฉันไม่เกี่ยว แล้วถ้าจะรักจะชอบกันขึ้นมาจริงๆ ฉันคงทำอะไรไม่ได้ ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ชอบ”
ประคองนั่งเก็บเศษอาหารอย่างใจเย็น เธอยิ้มเมื่อชื่นรายงานเรื่องความสัมพันธ์ของละมุลกับณรังค์ที่ทำให้ปฐวีอาละวาดได้ ในขณะที่แม้นเทพนอนพักอยู่บนเตียงไม่ได้ห่มผ้า ประคองห่มผ้าให้อย่างแผ่วเบา อย่างใส่ใจ
ที่โรงอาหารโรงเรียนละมุลถือจานข้าว มองหาสวัสดิ์ ครูต้อยเข้ามาคุยด้วย
“แหม ละมุล”
“คะพี่ต้อย???”
“มีแฟนแล้วเหรอ”
ละมุลเขินและแปลกใจ“พี่ต้อยเอามาจากไหน”
“ครูสวัสดิ์บอก”
ละมุลแอบไม่พอใจสวัสดิ์ คิดว่าเอาเรื่องของตัวเองไปพูด
“พี่อุตส่าห์เชียร์ครูสวัสดิ์ แต่ก็เนอะ เรื่องความรัก ถ้าไม่ใช่มันก็ไม่ใช่…อย่าลืมพามาแนะนำให้พี่รู้จักบ้างน้า”
ครูต้อยยิ้มละมุลรู้สึกอาย เพราะยังไม่ใช่อย่างที่ครูต้อยพูด เธอรู้สึกไม่พอใจสวัสดิ์ เข้าใจไปเองว่าสวัสดิ์เอาไปขยายเกินจริง
สวัสดิ์เดินเข้ามา เห็นละมุลรีบเดินเข้าไปหา
“หาที่นั่งหรือยังครับ...”
ยังไม่ทันพูดจบ ละมุลสะบัดหน้าเดินออกไป จนสวัสดิ์ตกใจ
ละมุลเดินถือจานข้าวไปนั่งตรงอื่น สวัสดิ์ตามไปนั่งตรงข้าม
“เป็นอะไรไปหรือเปล่าครับ”
ละมุลมองสวัสดิ์อย่างไม่พอใจแต่ยังไม่ยอมพูด
“อ้าว…ทำไมมองผมแบบนั้นล่ะ”
ละมุลโกรธ“ทำแบบนั้นทำไม ครูก็รู้ว่า....”
“สรุป คุณโกรธผม”
“ใช่”
“แล้วผมไปทำอะไรให้คุณโกรธ”
ละมุลเงียบสวัสดิ์เป็นคนกล้าเผชิญความจริง ซักไซ้ต่ออย่างใจเย็น
“ผมทำอะไร”