บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 8 หน้า 4
“เคยใช้ที่ไหนกันเล่า ปริญญาที่ได้มาก็ซื้อเอา!!....เธอก็ช่วยฉันคิดสิ!”
กนกอรแค้นใจ และคิดไม่ทันว่าถูกปฐวีใช้เป็นเครื่องมือทำร้ายสิริกันยา
ปฐวีเดินมาตรงล็อบบี้โรงแรมกับกนกอรอย่างมีแผน
“เธอกลับไปก่อนนะ”
“อ้าว ทำไมล่ะ”
“ฉันมีงานต้องทำ”
“อุ๊ย ทำงานกับเค้าด้วยเหรอ”
ปฐวีหันมาค้อนกนกอร แต่ยังเนียนพูดต่อ
“แหม หญิงก็...ฉันก็แซ็วไปงั้นแหละ ว่าที่สะใภ้เศรษฐีอย่างเธอ ต้องทำงานด้วยหรือไง”
“อยากจะคบกันไปนานๆ ระวังปากไว้ด้วย”
ปฐวีเดินออกไป กนกอรมองอย่างหมั่นไส้
“ถ้าไม่มีผลประโยชน์ ใครจะอยากคบกับหล่อน! ชริ!”
ที่ห้องพักฟื้นของแม้นเทพ ลุกนั่งกินข้าวท่าทางยังอ่อนแรง ประคองเลื่อนซุปให้อย่างเอาอกเอาใจเช่นเคย
“อะไร”
“ซุปไก่ตุ๋นสมุนไพรเพคะ หม่อมฉันตุ๋นไว้ตั้งแต่วันก่อน วันนี้กำลังอร่อยเพคะ”
“อืม”
แม้นเทพจะตักซุป แต่พลาดทำช้อนหล่น
ประคองรีบเข้ามาดู “ให้หม่อมฉันป้อนมั้ยเพคะ”
แม้นเทพตลวาด “ไม่ต้อง!!!”
แม้นเทพเผลอปัดถ้วยซุปหกประคองตกใจ
“เดี๋ยวหม่อมฉันตักถ้วยใหม่ให้นะเพคะ”
“ไม่ต้อง! ฉันอิ่มแล้ว! เอาไปเก็บ”
ประคองอึ้ง รับคำแผ่วเบา“เพคะ”
ประคองเช็ดทำความสะอาด แม้นเทพไม่ใส่ใจนอนเอนหลัง ประคองเก็บถ้วยซุปอย่างเงียบๆ พลางคิดถึงเหตุการณ์ที่คุยกับชื่นเรื่องซุปก่อนหน้านี้
ประคองยืนฟังชื่นรายงานเรื่องปฐวีอาละวาด
“ชื่นกับนังสีดาต้องขอโทษคุณประคองด้วยนะคะที่พูดเรื่องคุณละมุล”
“ไม่เป็นไร”
“ไม่เป็นไรจริงๆเหรอคะ”
“ทีหน้าทีหลัง จะพูดจะคุยอะไร ก็หัดดูตาม้าตาเรือให้ดี ถ้าไม่อยากเดือดร้อนกันอีก”