บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 9
บทประพันธ์ วาสนา บทโทรทัศน์ คนเขียนเงา
ปฐวี เกียรติศักดิ์ พร้อมลูกน้องบุกไปที่บ้านของสิริกันยา ศรีนวลเดินมาเปิดประตู
“มาหาใครคะคุณ”
ปฐวียิ้มแสร้งอย่างเป็นมิตร “คุณย่าของสิริกันยาใช่มั้ยคะ”
“ใช่ แล้วคุณเป็นใคร”
ปฐวียิ้มแทนคำตอบ ศรีนวลมองปฐวี เกียรติศักดิ์และลูกน้องอย่างไม่ไว้วางใจ
ณรังค์ขับรถพาสิริกันยาเตรียมกลับบ้าน เจ๊หวานกำลังโทร.รายงานสถานการณ์ที่หน้าบ้านให้สิริกันยา
“กลับไปหรือยังเจ๊”
“ยัง เข้าไปในบ้านแล้ว”
“ตามเข้าไปเลย! หนูไม่ไว้ใจ อย่าปล่อยให้ย่าหนูอยู่คนเดียว”
เจ๊หวานมองไปที่ลูกน้องเกียรติศักดิ์ที่ดุดันน่ากลัว “เอางั้นเหรอ! แต่…แต่เจ๊กลัวว่ะ มีคนเฝ้าหน้าบ้าน ท่าทางดุชิบ”
“หนูเหมาขนมจีนเจ๊ห้าวันเลย...เยอะไป...สองวัน! เข้าไปดูย่าให้หนูก่อนระหว่างรอหนูไปถึง”
ณรังค์แอบขำ ที่สิริกันยายอมทุ่มทุน
“เฮ้ย! ไม่ต้อง! เจ๊ทำดีไม่เคยหวังผล...จัดไป!”
เจ๊หวานวางสาย รวบรวมความกล้าเข้าไปส่วนสิริกันยาวางสายแล้วเร่งณรังค์ให้ขับรถเร็วๆ
“กระทืบเลยคุณ!”
“กระทืบใคร ในรถมีแต่คุณ”
“กระทืบคันเร่ง!”
“โอเค ผมจะรีบ อย่ากระทืบเลย อันตราย”
“ยังไงก็ได้ แต่ฉันต้องถึงบ้านให้เร็วที่สุด!”
ณรังค์เร่งความเร็วให้แต่อยู่ในความปลอดภัยที่เขาควบคุมได้
เจ๊หวานจะเดินเข้าบ้านมาหาศรีนวล แต่เจอลูกน้องเกียรติศักดิ์ขวางไว้
“ฉันจะเข้าไปหาย่า มาขวางทำไม”
ลูกน้องคนแรกรีบเอ่ย “ยังเข้าไม่ได้”
“ทำไมจะเข้าไม่ได้ ก็จะเข้า...”
ลูกน้องคนที่สอง เปิดเสื้อนอกโชว์ปืน เจ๊หวานตาเหลือก กลัวลนลาน
เจ๊หวานโทร.หาสิริกันยาอีกครั้ง
“ก็แค่ปืน!!! อย่ากลัวเจ๊!”
ณรังค์ได้ยินว่ามีปืนตกใจ ไม่ต่างจากเจ๊หวาน“กลัวเห้อะ!!!”
สิริกันยารีบเร่งณรังค์อีกครั้ง “อย่าโกรธถ้าฉันขอไม่เกรงใจ....ถ้าไม่ถึงบ้านฉันภายในสิบนาที ฉันจะแจ้งตำรวจ!!! ไม่สนแล้วว่าจะลูกใครหลานใคร อยากจะกร่าง ก็ไปกร่างที่อื่น! วันนี้...ไม่ใครก็ใคร ต้องพังกันไปข้างนึง!!!”
สิริกันยามองณรังค์เอาเรื่อง ณรังค์เครียด เร่งความเร็วรถ และในใจโกรธปฐวีที่ก่อเรื่องไม่หยุด