บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 9 หน้า 2
ในบ้านศรีนวลนั่งนิ่ง ปฐวียิ้มร้าย แต่เกียรติศักดิ์กลับมีสีหน้าเครียด
ปฐวีเอ่ย “เป็นอันว่า เราเข้าใจตรงกันนะ”
“อืม”
“ทุกคนมีทางเลือกเสมอ หวังว่า...คงจะฉลาดเลือก”
“อืม”
เกียรติศักดิ์เร่ง “กลับเถอะคุณหญิง”
“หญิงไม่ได้อยากอยู่นานนักหรอก...เห็นแล้วยิ่งสมเพช อยู่กันแบบนี้นี่เอง มิน่า ถึงได้สั่งได้สอนกันแบบนั้น...ก็เข้าใจนะว่าความหวังในชีวิตมันไม่ค่อยมีนอกจากรอถูกหวย ก็ไม่รู้จะลุ้นกับอะไรได้อีก นอกจาก…ไล่จับผู้ชายรวยๆ”
ศรีนวลกำหมัดแน่นสะกดอารมณ์เมื่อปฐวีดูถูก
ขณะนั้นรถของณรังค์กำลังแล่นเข้ามาในซอยบ้านสิริกันยา
ส่วนปฐวีกับเกียรติศักดิ์กำลังจะกลับ แต่ศรีนวลร้องทัก “เดี๋ยวก่อน”
“อะไรอีก”
ศรีนวลมองแก้วน้ำที่เอามารับรองอยู่สองแก้วแล้วมองหน้าปฐวีเขม็ง
“ขี้ขลาด!”
เกียรติศักดิ์ขู่ “นี่! ระวังปากหน่อย!”
ศรีนวลด่ากลับ “เอ็งก็เหมือนกัน เหลือความภูมิใจในตัวเองบ้างมั้ย เดินตามชายกระโปรงนังนี่ต้อยๆ ถ้าไม่รู้มาก่อนว่าเป็นว่าที่คู่หมั้น จะคิดว่าเป็นหมาที่นังนี่มันเลี้ยงไว้!!!”
เกียรติศักดิ์หน้าชาปฐวีหันมาด่า “อีแก่….!!!”
ไม่ทันขาดคำ ศรีนวลหยิบน้ำทั้งสองแก้วสาดใส่เกียรติศักดิ์ ตามด้วยปฐวี
“ว้าย!!!”
“เฮ้ย!!!”
“เออ! กูแก่!!! แก่ขนาดนี้ แต่พวกมึงก็ยังจะรังแก ถุย!”
ศรีนวลไม่กลัว ในขณะที่ปฐวีและเกียรติศักดิ์ โกรธมากศรีนวลหันไปหยิบถาดขนมและหม้อคว้ามาป้องกันตัว
“อย่าคิดว่าขู่แค่นี้แล้วจะกลัว มึงเข้ามา! เข้ามา!!!”
ลูกน้องเกียรติศักดิ์ได้ยินเสียงศรีนวลเอะอะดังมาจากในบ้าน
“เข้ามาเลย!!! เรียกไอ้หมาหน้าเหี้ยมสองตัวที่เฝ้าหน้าบ้านมาด้วย!!!”
ลูกน้องเกียรติศักดิ์รีบวิ่งเข้าไปในบ้าน เจ๊หวานเฝ้าดูสถานการณ์อยู่หน้าบ้านตกใจ รีบหยิบมือถือมือไม้สั่นไม่รู้จะโทร.หาใครดี
“ตำรวจ หรือนังกันยา นังกันยาดีกว่า โอ๊ย ตำรวจเหอะ!!!”
ระหว่างลังเลจะโทร.หาตำรวจหรือสิริกันยารถณรังค์มาจอดหน้าบ้านพอดี
“กันยา!!!”
ณรังค์สิริกันยาวิ่งเข้าไปในบ้าน เจ๊หวานตามไป ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าทิ้งรถเข็นไว้เจ๊หวานเลยรีบหยิบป้ายขึ้นมาตั้งมีข้อความว่า“ไปเข้าห้องน้ำ ใครขโมย กูตบ!”
ในบ้าน ศรีนวลยืนถือหม้อ ถาดขนมไว้เพื่อป้องกันตัว ลูกน้องวิ่งเข้ามาจะช่วย แต่เกียรติศักดิ์สั่งให้อยู่เฉยๆ