บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 14
บทประพันธ์ วาสนา บทโทรทัศน์ คนเขียนเงา
ปฐวีนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่เลานจ์ของโรงแรม อารมณ์เต็มไปด้วยความโกรธ คิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้
ที่ณรังค์และละมุลสวีตต่อกัน
“โทร.ไปลาที่โรงเรียนหรือยัง ว่าจะไปสาย”
“โทร.แล้วค่ะ”
“ทำไมไม่หยุดเลย”
“ไม่อยากหยุด เดี๋ยวเด็กเรียนไม่ทัน”
ปฐวีแอบมองณรังค์และละมุลด้วยสายตาริษยาจากมุมหนึ่งห่างๆเธอเห็นณรังค์ห่วงใยละมุลมาก
“อย่าเครียด รู้มั้ย”
“ค่ะ”
“ไป”
ณรังค์เปิดประตูให้ละมุลขึ้นไปนั่งอย่าง ปฐวียิ่งหึงณรังค์
มุมหนึ่งในตึกวังจงสวัสดิ์ ปฐวีเดินหัวเสียชนกับชื่นที่ถือตะกร้าเสื้อผ้าจะเอาไปซัก
“ว้าย!!!”
“เดินยังไง!!! ไม่เห็นหรือไง!”
“เห็นค่ะ หลบแล้ว แต่...”
ปฐวีผลักชื่นหน้าหงาย “อย่ามาเถียง!”
“โอ๊ย!!!”
ชื่นล้มจนตะกร้าผ้าหล่นกระจัดกระจายประคองเข้ามาช่วย เห็นชื่นถูกปฐวีเหวี่ยงเสื้อผ้าใส่ชื่นด้วยความโกรธ
“เป็นขี้ข้า! หน้าที่คือทำงาน! ไม่ใช่ต่อปากต่อคำ!”
ประคองเข้ามาขวาง
“คุณหญิง อย่าค่ะ!!!”
“ไม่ต้องมาสาระแน!!!”
ปฐวีจะตบประคอง แต่อีกฝ่ายรับมือของปฐวีเอาไว้ได้ ประคองเหวี่ยงปฐวีออกไปอย่างแรงจนเซเสียหลักลุกไม่ขึ้นเพราะเมาค้าง
ประคองหันมาถามชื่น“มีเรื่องอะไรกัน”
“ไม่ทราบค่ะ จู่ๆก็โดนค่ะ”
“รีบเก็บออกไป !”
“ค่ะๆๆๆ”
ชื่นเก็บผ้าลงตะกร้า รีบออกไป ปฐวีโกรธมาก“นังคอง!!!”
“ขอประทานโทษค่ะ ที่ต้องทำแบบนี้กับคุณหญิง แต่ถ้าคุณหญิงยังไม่มีสติ อาจต้องทำมากกว่านี้”