บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 18
บทประพันธ์ วาสนา บทโทรทัศน์ คนเขียนเงา
สวัสดิ์พาละมุลมาที่“บ้านสวัสดีมีสุข” รีสอร์ตของครอบครัว โดยการดูแลของ มีสุขแม่ของสวัสดิ์ ที่กำลังเคลียร์บิลกับพนักงาน แล้วหันมาเจอลูกชาย
“สวัสดิ์...ลูก มาได้ยังไง”
“สวัสดีครับแม่”
ละมุลยกมือไหว้มีสุข อีกฝ่ายรับไหว้อย่างเมตตา และแปลกใจที่เห็นทั้งคู่มาด้วยกัน
“ขอโทษครับ ไม่ได้บอกแม่ล่วงหน้าว่าจะมา”
มีสุขแอบสังเกตละมุล ดูออกว่ามีเรื่องไม่สบายใจ
“คุณละมุลเป็นครูสอนโรงเรียนเดียวกับผมครับ”
“อ๋อ จ๊ะ”
“รบกวนห้องพักให้คุณละมุลสักห้องนะแม่”
“จะพักสักกี่วันดีล่ะ”
สวัสดิ์ กับละมุลลำบากใจ ตอบไม่ถูก
“คือ....ก็...พักไปเรื่อยๆก่อนน่ะครับ พอดีคุณละมุลเพิ่งลาออก เค้าอยากจะพักผ่อนก่อนสักระยะ แต่ไม่รู้จะไปไหนดี ผมเลยพามาที่นี่”
“อ้อ...ได้จ๊ะ ไม่มีปัญหา จะเข้าห้องพักเลยมั้ย กินอะไร กันมาหรือยัง หิวมั้ยคะหนู”
“เอ่อ...ไม่หิวค่ะ ขอบคุณค่ะ”
“เข้าห้องเลยแล้วกันนะแม่”
“ได้จ๊ะ ประนอม กุญแจห้องเอ2 นะ กระเป๋าเสื้อผ้าล่ะ ให้เด็กยกไปให้ก็ได้”
“ไม่มีครับ”
มีสุขงงกับการมาครั้งนี้ที่ลูกและเพื่อนไม่มีกระเป๋ามาด้วยกันทั้งคู่
“พอดีเพิ่งคิดได้ว่าจะมา ก็มาเลย ไม่ได้เตรียมตัวล่วงหน้าครับ”
มีสุขสังเกตละมุลที่ซ่อนรอยกังวลบนใบหน้า
“ถ้าอย่างนั้น คงต้องหาเสื้อผ้าให้หนูเค้าเปลี่ยนล่ะนะเอาแค่คืนนี้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ท่าทางจะเหนื่อยกันทั้งคู่ ไปเถอะ รีบพักผ่อนดีกว่า”
มีสุขไม่ซักไซร้อะไรต่อ
“คุณ พักที่นี่ได้มั้ย รีสอร์ตของแม่ผมเอง”
“ได้ค่ะ”
สวัสดิ์ยิ้มรับคำขอบคุณด้วยความเต็มใจ
มีสุขกับพนักงานเดินนำสวัสดิ์และละมุลไปเตรียมห้อง ละมุลแอบแขนเสื้อสวัสดิ์เอาไว้
“ก่อนหน้านี้ ครูไม่ได้โทร.มาเล่าเรื่องชั้นให้แม่ครูฟังใช่มั้ย”
“แม่เพิ่งรู้ว่าผมจะมา....แล้วก็รู้เท่าที่ผมบอกไปเมื่อตะกี้”