บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 18 หน้า 5
ณรังค์รีบเข้ามาฟาดหัวคนร้ายคนที่ 2 ล้มลงไปอีกคน
“ช่วยแก้มัดเร็ว”
ณรังค์เแก้มัดสิริกันยา ส่วนเจ๊หวานเข้าไปช่วยแก้มัดให้ศรีนวล พอแก้เชือกได้ศรีนวลกระทืบคนร้ายไปคนละทีสองทีจนเจ๊หวานรีบห้าม
“ไอ้สวะ!!! มึงตาย ตาย ตาย!!!”
“ว้าย!!! พอแล้ว เดี๋ยวมันตายคาตีนนะย่า”
ณรังค์ประคองสิริกันยานั่งเก้าอี้ ศรีนวลกับเจ๊หวานมองอย่างเป็นห่วง ศรีนวลรีบแทรกกันณรังค์ให้ห่างสิริกันยา
“เจ็บตรงไหนบ้าง”
สิริกันยานึกถึงตอนที่คนร้ายเอามีดนาบบนหน้า เหมือนกำลังจะถูกกรีดหน้า เธอแปลกใจและสงสัยว่าใครสั่งการมา
“ไปโรงพยาบาล ให้หมดตรวจเช็คซะหน่อยไม๊ครับ”
“หลานข้า ข้าจัดการเอง แล้วเอ็งโผล่มาได้ยังไง ไอ้คุณณะ”
เจ๊หวานห้ามทัพ “เอ๊า นี่ก็...จะเหวี่ยงทำไม เค้าอุตส่าห์มาช่วย”
“ช่วยก็ส่วนช่วย แต่กูไม่ชอบ กูแยกแยะเป็น”
“เอ๊า!”
“แล้วเอ็งทำไมไม่โผล่มาช่วยให้เร็วกว่านี้ มันจะได้ไม่ต้องมายุ่ง”
“นี่ก็ไปกันใหญ่!”
ศรีนวลจ้องเอาคำตอบจากณรังค์
“เอ้า...บอกมาซิ”
ณรังค์เล่าย้อนเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ให้ศรีนวลฟัง
“ผมมาส่งสิริกันยา นึกเป็นห่วง เห็นบ้านมืด ก็เลยตามเข้ามาดูครับ”
เจ๊หวานเสริม “ชั้นก็เห็นคุณณะ เค้าด้อมๆมองๆอยู่ที่รั้วก็เลยตามเข้ามาด้วย”
“ทำไมต้องมาส่ง กลับเองไม่ได้หรือไง หา!”
ศรีนวลมองไปที่สิริกันยา จนเจ๊หวานต้องเบรก
“โอย ย่า ก็เค้าทำงานด้วยกัน เลิกงานช้า เลยต้องมาส่งใช่มั้ยคุณ”
“ครับ”
“ทีหลังไม่ต้องเลยนะ อยู่ให้ห่างๆ คราวที่แล้วมันก็เกือบตายหนหนึ่งแล้ว มาคราวนี้อีก เพราะเอ็งนั่นแหละเอาความซวยมาให้”
ณรังหน้าเสียเลย สิริกันยาแอบเห็นใจณรังค์
“ย่า...ใจเย็นๆก่อน”
“เอ็งก็เหมือนกัน จำไม่ได้หรือไงว่าเคย อก...”
ศรีนวลลืมตัวจะหลุดพูดเรื่องสิริกันยากอกหัก จนหลานต้องรีบขัด
“ย่า!!!”
ทันใดนั้นเสียงรถหวอตำรวจมาหน้าบ้านพอดี
“ตำรวจมาแล้วย่า เลิกด่าก่อน”
ศรีนวลค้อนณรังค์แต่สิริกันยามองณรังค์อย่างเห็นใจ