บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 3
ที่โรงพยาบาล กุสุมาพยายามกดมือถือโทรหาภุชงค์ แต่ภุชงค์ไม่รับสาย
“ไม่รับสาย...ทำอะไรอยู่นะ”
กุสุมาเห็นกิ่งกาญจน์นั่งอยู่บนรถเข็น คุณหญิงละอองอยู่ข้าง ๆ ดูเอกสารรายชื่อแขก
“เราไม่ได้เชิญแขกมาเยอะ ส่วนใหญ่เป็นพวกผู้ถือหุ้นที่จะต้องรับรู้”
“พี่กฤตหายไปไหนคะคุณแม่”
“ไม่รู้สิ....ก็คงมีธุระส่วนตัวล่ะมั้ง”
“แต่ล่าสุดเขาบอกว่าจะไปทำธุระให้คุณแม่ไม่ใช่เหรอคะ”
“ถ้าใช่...แล้วแกจะทำไม..”
“กิ่งแค่อยากรู้ว่าพี่กฤตจะกลับมางานแต่งงานของกิ่งหรือเปล่า”
“งานแต่งของแกครั้งนี้ ฉันเข็นให้มันเกิดอย่างยากลำบาก จะให้มันยุ่งยากเพราะพวกโง่ๆ ไม่ได้”
“คุณแม่หมายถึง พี่กฤตไม่ควรมางานแต่งของกิ่งกับชัชเหรอคะ”
“มาหรือไม่มา แม่ก็มั่นใจว่ากฤตนัยต้องยินดีที่กิ่งจะมีคนดีๆ อย่างชัชรัณคอยดูแลอยู่แล้ว แล้วกิ่งดีใจไหมที่จะได้แต่งงานกับชัชรัณ” กุสุมาเดินกลับเข้ามา กิ่งกาญจน์ยิ้ม
“ดีใจสิคะ ที่จริงกิ่งเลิกหวังเรื่องของชัชมานานแล้ว ต้องขอบคุณคุณแม่นะคะที่ช่วยให้กิ่งสมหวัง
กุสุมามองกิ่งกาญจน์ด้วยสีหน้างงๆ กุสุมาสบตากับกิ่งกาญจน์รู้ว่าควรรับฟังเงียบๆ ก็พอ
“แต่ก่อนหน้านี้กิ่งไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้นี่
“เพราะคุณแม่พูดถูกไงคะ พิการอย่างกิ่ง พลาดจากชัชก็คงหาคนจริงใจได้ยาก ถ้าต้องใช้ชีวิตตามลำพัง กิ่งคงลำบากมาก” คุณหญิงละอองลูบหัวกิ่งกาญจน์
“กิ่งคิดได้แบบนั้น แม่ก็ดีใจนะ งั้นแม่จะไปแจกการ์ดเชิญให้กับผู้ถือหุ้นหน่อย”
“ขอโทษนะคะที่ทำให้คุณแม่ต้องลำบาก”
“ไม่ต้องคิดมาก กิ่งแค่เตรียมตัวเป็นเจ้าสาวของชัชรัณก็พอ” กิ่งกาญจน์ยิ้ม “ค่ะ”
คุณหญิงละอองจะออกไป กุสุมายกมือไหว้ กุสุมาขยับเข้ามาหากิ่งกาญจน์ “เป็นไงบ้างพี่”
“เป็นอย่างที่คิด ที่พี่กฤตหายไปคงเป็นฝีมือคุณแม่” กิ่งกาญจน์ถอนใจ
“เราคงเปลี่ยนใจคุณแม่ไม่ได้ แล้วคุณภุชงค์รับสายหรือยัง”
“ยังค่ะ..ไม่รู้เป็นอะไรหรือเปล่า”
เสียงมือถือกุสุมาสั่น “โทรกลับมาแล้วค่ะ” กุสุมากดรับ “ฮัลโหล”
ภุชงค์เดินคุยมือถือเข้ามาที่หน้าบ้านพักริมทะเล
“ผมเห็นคุณมิสคอลตั้งหลายสาย มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”
“ก็คุณหายไปหลายวัน คิดว่ามีเรื่องหรือว่าป่วย” ภุชงค์ยิ้ม “ห่วงผมเหรอ”
กุสุมาเปลี่ยนเรื่อง “แล้วคุณหายไปไหน ไม่ไปทำงานที่โรงแรมด้วย”
“ผมมาต่างจังหวัด มาทำภารกิจสำคัญ”