บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 19
กฤชและยุทธลงมาจากรถ ยุทธตรวจตราอาวุธปืน กฤชรับคำสั่งจากทัศน์ที่นั่งรอบนรถ
“คนของท่านรองบารมี มันต้องการตัวชัชชัยเหมือนกัน?” บูรพาสงสัย
จ๊อดเสนอ “ลงมือตัดหน้ามันดีมั้ยลุง”
“รอดูไปก่อน” เคี้ยงบอกด้วยรอยยิ้ม “ไม่แน่ งานนี้พวกเรามีสิทธิ์ชุบมือเปิบ”
ชัชชัยอ่านเอกสารของทางการไม่รู้เรื่องก็เซ็งๆ “โฮ่ย เบื่อ เอกสารบ้าบอคอแตกอะไรวะ” ชัชชัยหันไปบอกยักษ์ “เฮ้ยไอ้บึก พรุ่งนี้เช่าวีดีโอมันๆ มาให้หน่อยเด่ะ”
ยักษ์สวน “เคเบิ้ลก็มีทำไมไม่ดูเข้าไปล่ะ”
“อยากได้หนังโป๊อ่ะ เคเบิ้ลบ้านมึงมีฉายเหรอ”
จ่าส่งประชด “ทำไมไม่เอาตัวเป็นๆมาเลยละคุณ จะได้บำรุงบำเรอกันให้ถึงพริกถึงขิงไปเลย”
“พูดได้น่ะ กล้าๆ ทำด้วยนะลุง ขอขาวๆ หุ่นเสลนเดอร์เหมือนนางแบบเลยนะ หามาได้ล่ะจะไม่ลืมพระคุณเลยให้ตาย” ชัชชัยขยับลุกไป พอดีเห็นเจ้าหน้าที่คนหนึ่งเพิ่งถือชามมาม่าออกมาก็คว้าไปหน้าตาเฉย “ขอบใจไอ้เหม่ง”
เจ้าหน้าที่มองตามเซ็งเดินกลับเข้าไปลวกชามใหม่ “ซวยจริงๆ เพิ่งลวกเสร็จ หมาคาบไปแดกซะแล้ว”
ยักษ์กับจ่าส่งมองหน้ากันก่อนจะมองตามชัชชัยไปอย่างสุดเซ็ง แต่แล้วเสียงกริ่งจากหน้าบ้านดังขึ้น จ่าส่งเปรย “ใครมาวะค่ำมืดดึกดื่นป่านนี้”
“หมู่เสือมาผลัดเวรมั๊ง”
ชัชชัยเดินซดบะหมี่กลับเข้าห้องมา พลางเลิกม่านมองออกไปแต่แล้วสายตาก็เหลือบเห็นจ่าส่งเดินไปคุยกับกฤชและยุทธที่ยืนอยู่หน้าบ้าน “ระยำ ตามมาถึงนี่เลยหรือวะ” ชัชชัยขยับจะร้องเตือนจ่าส่ง แต่นึกดูดีๆแล้วก็ไม่อยากเสี่ยง…“ไม่ทันแล้ว ตัวใครตัวมันละกันวะ” ชัชชัยปิดม่านและเริ่มกวาดมองหาทางหนี
จ่าส่งดูใบเอกสาร ก่อนจะมองหน้ากฤชและยุทธสลับกันด้วยความคลางแคลงใจ
กฤชอธิบาย “เราได้รับอนุญาตให้มาสอบถามชัชชัยได้ในส่วนคดีฆาตกรรมที่เรารับผิดชอบอยู่”
เจ้าหน้าทึ่คนหนึ่งเดินออกมาจากครัว ในขณะที่เจ้าหน้าที่อีกคนเพิ่งฉี่เสร็จก็เดินออกมาสมทบ จ่าส่งมอบเอกสารให้เจ้าหน้าที่คนแรกรับไปดู
“ผมไม่เคยได้รับเรื่องมาก่อน แล้วทำไมคุณสองคนเพิ่งมาเอาป่านนี้”
“เผอิญช่วงที่ประสานงานมันขลุกขลักนิดหน่อย” ยุทธแก้ตัว
จ่าส่งไม่วางใจ “ถ้างั้นขอผมโทรถามสารวัตรเมธาแล้วค่อยว่ากัน”
“ดึกมากแล้วน่าจ่า เราขอพบชัชชัยแค่เดี๋ยวเดียวเท่านั้น”