บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 20 หน้า 5
คลินิกพิงค์ พิงค์กำลังพูดโทรศัพท์อยู่ หงายหลังตกเก้าอี้ ค่อยๆ ลุกขึ้นตลกๆ “ว๊าย!!! อะ..อะไรนะเดือน?? ตะกี้ว่าอะไรนะ? พูดใหม่อีกทีซิ”
ประกายเดือนหน้าแหยๆ “เดือนจดทะเบียนสมรสกับคุณนัครินทร์แล้ว”
พิงค์อึ้ง “เดือน..ตะวันล่ะ” ประกายเดือนอึ้ง ไม่ตอบ พิงค์รู้เลย หน้าตาสยอง “แย่แล้ว..นี่เธอก็รู้นี่เดือน..ว่าเวลา “ตะวันเดือด” น่ะ – มันเดือดขนาดไหน”
ประกายเดือนกลืนน้ำลายเอื้อก “พี่พิงค์อย่าเพิ่งบอกตะวันนะ..ขอร้อง”
“พี่ไม่บอก แล้วถ้าคนอื่นบอกล่ะ”
ประกายเดือนอึ้ง “เดือนก็บอกคุณนัคแล้วว่า..อย่าเพิ่งบอกให้ใครรู้”
พิงค์ไม่เชื่อ ส่ายหน้า “แน่ใจ๊!! ว่าจะไม่มีใครรู้ ยัยเดือนนะยัยเดือนเตรียมตัวไว้ให้ดีละกัน แค่นี้นะ”
พิงค์วางหู ประกายเดือนถอนใจเฮือก หน้าหวั่น
ทันใดนั้นนัครินทร์โดดตู้มทิ้งตัวลงบนเตียงนอนแอ้งแม้งข้างประกายเดือนสะดุ้งเฮือก มองนัครินทร์ที่ไม่ใส่เสื้อ นุ่งแต่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวก็ตาโต ตีนัครินทร์รัวๆๆ “ว๊าย!!! ว๊ายๆๆๆ !! อีตาบ้าๆๆ”
นัครินทร์ปัดป้องพัลวัน “เฮ๊ยๆๆ เจ็บนะ หยุดๆ”
ประกายเดือนหอบแฮ่ก “อีตาบ้า!!จะทำอะไรเนี่ย?? มานอนตรงนี้ได้ยังไง ? เสื้อผ้าก็ไม่ใส่!! ลามกๆๆๆ”ประกายเดือนตีรัวต่อ
นัครินทร์คว้าข้อมือไว้ได้ ยิ้ม ตาวาวยื่นหน้าใกล้ “เดี๋ยวๆๆ ฟังก่อน!! ฟังก่อนสิจ๊ะ ก็เราสองคนจดทะเบียนสมรสถูกต้องตามกฏหมายแล้ว เอาจริงๆ พูดง่ายๆ สั้นๆ เรา 2 คนเป็นผัวเมียกันแล้ว..ไม่ให้ผัวนอนกะเมียแล้วจะให้ไปนอนกะแมวที่ไหนล่ะจ๊ะ”
“อึ๋ยยย!!” ประกายเดือนจับหมอนอัดเข้าเต็มๆหน้านัครินทร์หงายเงิบตกเตียง “นี่แน่ะ!!อีตาบ้า!! แค่จดทะเบียน!! ยังไม่ได้เป็น ผ..เอ่อ!.ยังไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย”
นัครินทร์ตะกายโผล่หน้าขึ้นมาเกาะเตียงพูด “โถ…เมียจ๋า…เดี๋ยวก็เป็นจ้ะ”
ประกายเดือนเงื้อหมอนขึ้นอีก “อะไรนะ”
“โอ๊ะๆๆ…โห!!คุณอ่ะ จะโหดไปถึงไหนฮะ ผมแสดงความจริงใจให้คุณขนาดนี้แล้วนะฮะ”
“ก็อีแค่จดทะเบียน ไม่ได้แปลว่าคุณจะจริงใจกับฉันตลอดไป ไม่เห็นหรอ?? จดได้ก็หย่าได้กันโครมๆ”
นัครินทร์ถอนใจเฮือก “งั้นผมต้องทำอะไรอีกฮะ? คุณถึงจะเชื่อว่าผมจริงใจ”
“ก็ ก็ไม่รู้สินะ”
“เอ๊าาาา“
“กลับบ้านไปได้แล้ว ดึกแล้ว”
“โห…ก็ดึกแล้วสิฮะ จะให้กลับได้ไง ใจร้ายอ่ะดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้เกิดโดนโจรผู้ร้ายทุบหัวผมขึ้นมา…ไม่เป็นห่วงกันมั่งรึไงฮะ เพิ่งเป็นผัวเมียกันได้วันเดียว อยากเป็นม่ายแล้วงิ”