บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 5 หน้า 2
นารถนรินทร์จ้องตา “แน่นะ?!!”
อัครินทร์ขำ “ก็เออสิ!! นี่!! เป็นไรเยอะเนี่ย??”
“ก็..แหม..น้องสงสารพี่คินนี่ ตั้งแต่พี่กนกตายพี่คินก็ไม่ยอมรักใครชอบใคร ไม่รู้จะทำร้ายหัวใจตัวเองไปทำไม แต่วันนี้..พี่ตะวันกำลังจะทำให้พี่คินกลับมาเป็นพี่คินคนเดิม น้องก็ต้องแบ็คสุดพลังสิคะ”
“อืมม์..แต่พี่ว่ามันแปลก ๆ”
“แปลกยังไงคะ?”
“มัน..เร็วไป”
“โห่!! พี่อัค ใครเค้าจะช้าเหมือนพี่อัคล่ะคะ? จนป่านนี้ยังไม่เคยพาสาวเข้าบ้านเลยซักคน”
“นี่..จำไม่ได้เหรอนารถ สมัยพี่คินจีบกนกก็ช้านะดูแล้วดูอีก เฝ้าแอบมองอยู่ตั้งหลายปี ไม่เห็นจะจู่โจมเหมือนครั้งนี้”
นารถนรินทร์คิดตามนิดนึง “ไม่ต้องเลย อิจฉาพี่คินแน่ ๆ ไม่ต้องห่วงค่ะพี่อัค ไว้ลุ้นคู่พี่คินกับพี่ตะวันสำเร็จเมื่อไหร่ รับรองว่าน้องจะจัดให้พี่อัคเป็นคู่ต่อไปทันที แต่ตอนนี้ขอให้เลิกอิจฉาพี่คินแล้วหันมาร่วมมือกับน้องลุ้นพี่ตะวันก่อน โอเคป่ะ?!”
“ดราม่าละยัยนารถ พี่จะไปอิจฉาพี่คินเค้าทำไม? แต่..ไม่รู้สิ..พี่ว่า..ทุกอย่างมันรวดเร็วเกินไปจริงๆ”
ที่คอนโดปานตะวัน ประกายเดือนเงยหน้าขึ้นจากสัญญา ทำตาโต “เร็วเกินไป? ตรงไหน..ตะวัน?!!”
“ก็จู่ ๆ จะให้พี่ย้ายเข้าบ้านเค้าเลยภายในพรุ่งนี้ อย่างนี้มันไม่เรียกว่าเร็วเกินไปเหรอ เดือน?!”
ประกายเดือนส่ายหน้า “โนๆๆ เค้าไม่เรียกว่าเร็วเกินไป แต่ต้องเรียกว่า “ปิ๊งรักสายฟ้าแลบ” จ้า” ประกายเดือนทำหน้าทะเล้น “เจอะปุ๊บปิ๊งปั๊บจับตัวเข้าบ้านทันทีจ้า”
ประกายเดือนคิกคัก ปานตะวันไม่ขำด้วย “เดือน!! ยังจะมาทำเป็นเรื่องตลก!! นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ แล้วนะ”
ประกายเดือนหน้าซีเรียส “ถูก!! ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ แต่งานนี้ท่านประธานเค้าเอาจริง!!! ฮ่าๆๆๆ”
ปานตะวันเสียงเข้ม “เดือน!! ตั้งแต่เล็กจนโต เรา 2 คนไม่เคยต้องแยกจากกันแบบนี้”
ประกายเดือนอึ้งไปนิดนึง “โธ่..ตะวัน”
“ตั้งแต่พ่อแม่ตาย พี่ไม่เคยทิ้งให้เดือนต้องอยู่คนเดียว”
“อืมม์..เค้ารู้” ประกายเดือนปลอบใจ
“แต่นี่มันเป็นงานและอีกอย่าง เค้าก็ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วเค้าโตแล้วนะตะวัน”
“เดือนไม่คิดถึงพี่เหรอ?”
ประกายเดือนหลุดขำ “คิดถึงสิทำไมจะไม่คิดถึง แต่คิดถึงกันเราก็โทร.หากัน มาเจอกันได้นี่ แหมทำยังกะทุกวันนี้เราตัวติดกัน 24 ชม. งั้นแหละจริงมั้ย”
“แต่พี่เป็นห่วงเดือน”