บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 19 หน้า 2
หน้าห้องทำงานนัครินทร์ ทุกคนยกเว้นปาริฉัตรที่ลอบๆ มองเฉยๆ กำลังเอาหูแนบประตูบ้างก็พยายามก้มส่องช่องใต้พื้นประตู สอดรู้สอดเห็นสถานการณ์ในห้องทำงานนัครินทร์สุดฤทธิ์ ทันใดนั้นประตูเปิดผลัวะ เคที่โดนผลักออกมาสะดุดมอลลี่ ลูกกอล์ฟและจามจุรี ล้มกลิ้งกองกันอยู่กับพื้น ร้องวิ๊ดว๊ายโอดโอย
มอลลี่ รีบประกบเคที่ “โอมายก๊อด วอทแฮบเพิ่น คะ?!!”
ลูกกอล์ฟทำเป็นช่วยแต่จริงๆ อยากเจาะข่าว “ทำไมถึงโดนถีบออกมาอย่างนี้ล่ะครับ??”
“บ้า!!! ไอไม่ได้โดนถีบ” เคที่เบะหน้าจะร้องไห้ “นัคกี้เค้าแค่”
“แค่อะไรคะ / แค่อะไรครับ / แค่อะไรคะ“
เคที่โฮ “แค่เป็นหวัด!!! ฮือๆๆ” พูดจบเคที่ก็วิ่งออกไป สามคนมองหน้ากันงงๆ
สามคนเกาหัวแกรกๆ “เป็นหวัด”
“ท่านรองฯ เค้าเป็นหวัดตอนไหนเนี่ย” จามจุรีสงสัย
ทันใดนั้นนัครินทร์เปิดประตูผลัวะออกมา 3 คนสะดุ้งโหยง “มาทำไรกันตรงนี้ฮะ”
สามคนปฏิเสธพัลวัน “ปะ..เปล่าครับ / ค่ะ”
“คุณเลขาฯ เดือนกลับเข้ามารึยังฮะ”
“ยะ..ยัง..ยังค่ะ ออกไปรับรองลูกค้าตามคำสั่งของท่านรองฯ ยังไม่กลับเข้ามาค่ะ”
นัครินทร์เคือง “รีบโทร.ตาม บอกให้รีบกลับมาหาผมด่วน”
นัครินทร์ปิดประตูปัง สามคนสะดุ้ง ตาวาวใส่กัน
“อะไรยะเนี่ย?? สองคนติดๆ กันยังไม่หนำ นี่จะต่อด้วยเลขาฯเดือนอีกคน” มอลลี่ทำท่ารับไม่ได้
“ไปได้ยาดีอะไรมาวะ?? ยาดองรึว่าถั่งเฉ้า” ลูกกอล์ฟเดาไปต่างๆ นานา
“ตายจริง..ท่านรองฯ!! ทำไมถึงกลายเป็นอย่างนี้ไปได้” จามจุรีโอดครวญ
มอลลี่รีบเตือนจามจุรี “แหนะ!! โทรตามสิคะ!! ยังไม่รีบโทร.ตามคุณเลขาฯเดือนอีก เดี๋ยวได้โดนจับปล้ำแทนหรอก”
จามุจรีเผลอ “ก็ดีน่ะสิ!!”
“อร้ายยย” มอลลี่ ลูกกอลฟ์กรี๊ดกร๊าด
“แฮ่!! โทร.ๆๆ” จามจุรีรีบควักมือถือโทรตามประกายเดือน ปาริฉัตรมองด้วยความสงสัยในพฤติกรรมชองท่านรองฯ
ร้านแบรนด์เนม กนกรัตน์จับลูบไล้กระเป๋าแบรนด์เนมใบสวยอยู่
“คอลเลคชั่นล่าสุดใบเดียวกับบนรันเวย์เลย มาใบเดียวด้วยนะคะ”
กนกรัตน์ยิ้มพึงพอใจ “เอาใบนี้คะ”
ทันใดนั้นกนกรัตน์มองเห็นมิลค์เดินมากับแตงโมกำลังเดินตรงมาที่ร้านก็ตาโต ตกใจ