บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 19 หน้า 5
“โอเคครับ!! ผมรับวงนี้นะครับ” วิทย์คุกเข่าลงตรงหน้านารถนรินทร์แล้วคว้ามือเธอมาสวมแหวน นารถนรินทร์ตกใจ “แต่งงานกับพี่วิทย์นะครับ”
นารถนรินทร์น้ำตาเอ่อ “พี่..พี่วิทย์”
ปานตะวันตื้นตัน อัครินทร์ยิ้มพลางเหลือบมองปานตะวันที่กำลังอิน
“พี่วิทย์ไม่รอแล้วนะครับ พี่วิทย์อยากแต่งงานกับน้องนารถใจจะขาดแล้วครับ”
นารถนรินทร์ยังอึ้งช็อคอยู่
“เอ้า!! เล่นตัวอยู่นั่น เอาไง..ยังนารถ จะแต่ง? ไม่แต่ง”
นารถนรินทร์รีบบอก “แต่งสิคะ..แต่งค่ะ” พูดจบนารถนรินทร์ก็โผกอดวิทย์แน่น นารถนรินทร์ร้องไห้โฮๆ
ปานตะวันยืนเช็ดน้ำตาปอยๆ อัครินทร์หันไปเห็นก็ตกใจขำๆ “ร้องไห้ทำไมครับ”
ปานตะวันป้ายน้ำตา ฝืนยิ้มพูดกับทุกคน “ตะวันขอตัวแป๊บนึงนะคะ” ปานตะวันเดินออกไป
อัครินทร์ใจหาย รีบเดินตามออกไป
มุมหนึ่งในห้าง อัครินทร์พรวดเข้ามามองหา เห็นปานตะวันนั่งเช็ดน้ำตาอยู่ก็ถอนใจจ๋อย เดินมานั่งข้างๆ
“ขอโทษจริงๆ นะครับ เมื่อกี้ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมไม่น่าหัวเราะขำคุณเลย ผมลืมไปว่า..”
ปานตะวันเช็ดน้ำตาเกลี้ยงแล้ว ฝืนยิ้ม “ไม่เกี่ยวหรอกค่ะ ฉันดีใจกับคุณนารถด้วยจริงๆ ดีใจที่เห็น คุณนารถมีความสุข”
อัครินทร์มองปานตะวันอย่างเห็นใจ
“แล้วตัวคุณเองล่ะครับ? เมื่อไหร่จะยอมมีความสุขกับเค้าบ้าง”
ปานตะวันมองอัครินทร์ รู้ความหมาย ก้มหน้าหลบตาไม่ตอบ กนกรัตน์เดินมามีถุงร้านแบรนด์เนมในมือ พอเห็นปานตะวันกับอัครินทร์ก็ชะงัก มองระยะไกลไม่ได้ยินอะไร อัครินทร์เอื้อมมือไปจับมือปานตะวันพอดี กนกรัตน์ตาโต รีบคว้ามือถือมาถ่ายรูปไว้แชะๆๆ แล้วยิ้ม รอดูต่อ
“คิดถึงลูกในท้องบ้างนะครับ ผมยังยินดีเสมอ..ที่จะรับเป็นพ่อของ...”
ปานตะวันรีบตัดบท ถอนใจ “ขอบคุณมากค่ะคุณอัค คุณเป็นคนดีจริงๆ แต่มันคงจะยิ่งแย่นะคะ ที่คุณ ฉัน และคุณนาคินทร์จะต้องอยู่ด้วยกัน เจอหน้ากันไปตลอดชีวิต ยิ่งถ้าลูกเกิดมา”
“ไม่มีทางหรอกครับ พี่คินไม่มีทางปล่อยให้ถึงวันนั้น แค่ถ้าเค้ารู้ว่าผมจะแต่งงานกับคุณจริงๆ ล่ะก้อ..เค้าไม่มีทางยอมเด็ดขาด เค้าคงจะต้องรีบคุกเข่าขอคุณแต่งงาน เหมือนที่นายวิทย์ทำกับยัยนารถเมื่อกี้นี้แน่ๆ ผมรู้จักพี่ชายผมดี”
“ฉันก็รู้จักพี่ชายคุณดีเช่นกันนะค่ะ” ปานตะวันส่ายหน้า ยิ้มประชดตัวเอง น้ำตารื้นอีกครั้ง “ฉันไม่ได้เกิดมามีบุญเหมือนคุณนารถ และที่สำคัญคุณนาคินทร์ก็ไม่ได้รักฉันเหมือนที่คุณวิทย์รักคุณนารถเลยซักนิดเดียว”
ปานตะวันน้ำตาหยดอย่างน้อยใจ ทั้งที่พยายามเข้มแข็ง อัครินทร์มองแล้วใจหายวาบ เอื้อมมือไปค่อยๆ เช็ดน้ำตาให้ กนกรัตน์รีบยกมือถืออัดวีดีโอไว้