บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 23 หน้า 5
ปานตะวันงง ตะโกนตาม “อ้าว ไหนบอกหิว อยากทานข้าวต้มไง ยังไม่ได้ทานเลย” ปานตะวันงง ส่ายหัว “ยัยนี่..อะไรของเค้า ไฮเปอร์จริงๆ”
ปานตะวันยิ้มๆ ก่อนจะนึกสงสารน้อง ถอนใจเฮือก
ทางเดินในสวนบ้านไกรตระกูล ประกายเดือนเดินจ้ำอ้าวกอดกระเป๋าแน่น บ่นอุบมาตามทาง “ซวยแล้ววว..จะทำไงดีเนี่ยเรา”
นัครินทร์ที่ซุ่มอยู่ข้างทางโผล่มาจ๊ะเอ๋ ประกายเดือนร้องจ๊ากลั่นตกใจเอากระเป๋าตีหัวนัครินทร์รัว “ว๊าย!! ผีหลอกๆๆ”
ประกายเดือนตีๆๆ นัครินทร์รีบจับมือไว้ “สามีไม่ใช่ผี แล้วนี่ตีหัวสามีทำไมฮะเมียจ๋า สามีเจ็บนะ”
ประกายเดือนรีบฉกนัครินทร์เข้าหลบหลังพุ่มไม้ แว๊ดใส่ “แล้วมายืนตรงนี้ทำไม บอกให้รอในรถไงล่ะ”
“เฮ๊ย!! นี่มันบ้านผมนะฮะ ทำไมผมจะมายืนตรงนี้ไม่ได้”
“โธ่เอ๊ย!! ก็เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า โดยเฉพาะตะวัน – อยากเจอตะวันเดือดรึไง”
“โอย..เดือนเดือดคนเดียวก็จะไม่ไหวแล้ววว”
ประกายเดือนเสียงกังวล “คุณณณณ”
นัครินทร์ทำเสียงล้อๆ “อัลไลลลลลล”
“นี่!! ซีเรียสนะ”
นัครินทร์ทำเคร่งเครียด “อ่ะ ว่ามาฮะเมียจ๋า”
“ตะวันเพิ่งบอกว่า อีกไม่นาน..จะกลับไปอยู่กับฉันอ่ะ”
นัครินทร์หุบยิ้มเลย เสียงลั่น “ห๊าาา ไม่นะ”
ทางเดินในสวนบ้านไกรตระกูล ปานตะวันเดินมาตามทาง ทันใดนั้นชะงักเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นแว่วมาเบาๆ ปานตะวันเดินๆ หา “ใครน่ะ ใครคะ..พี่ใบตอง พี่ใบตองรึเปล่า”
ปานตะวันเดินๆ หาสักพักเห็นผู้หญิงนั่งหันหลังอยู่มืดๆ “นั่นใครคะ”
ปานตะวันค่อยๆ เดินเข้าไปหา ผู้หญิงหันขวับมากลายเป็น ‘ผีปาริฉัตร’ ร้องไห้ฮือๆ มือไขว่คว้าน่าเวทนา
“กรี๊ดดดดดดด”
ปานตะวันตกใจตื่น ลุกนั่ง ร้องลั่น หันมองรอบๆ ห้อง อย่างเหนื่อยหอบ สุดท้ายก็รู้ว่า ‘ฝัน’
เช้าวันใหม่ที่หน้าบ้านไกรตระกูล ปานตะวันใส่อาหาร ดอกไม้ลงในบาตรพระ “ลูกขออุทิศบุญกุศลครั้งนี้ให้แก่ผู้ล่วงลับชื่อ นางสาว ปาริฉัตร.... ค่ะ”
พระสวดให้เสร็จแล้วบอก “กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้เขาด้วยนะโยม”
“ค่ะ”