บทละครโทรทัศน์ เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 15 หน้า 5
พูดจบนาคินทร์ก็พุ่งออกจากห้องไป ปานตะวันปล่อยโฮซบลงกับหมอน อัครินทร์มองปานตะวัน ถอนใจเฮือกอย่างหนักใจ
ที่วัด นาคินทร์วิ่ง วิ่ง วิ่ง จนมายืนหอบทั้งเหนื่อยโกรธ สับสน อยู่ตรงหน้ารูป ‘กนกวลี’ ความรักความแค้นความอึดอัดทำให้นาคินทร์แหกปากตะโกนก้อง “เว๊ยยยยยยยยยย!!!
เสียงตะโกนของนาคินทร์ก้องไปทั่ว แล้วนาคินทร์ก็ทรุดลงก้มหน้าร้องไห้ต่อหน้ารูปกนกวลีอย่างหมดสภาพ
ที่ห้องพักคนไข้ อัครินทร์และปานตะวันนั่งซึมกันอยู่ สักพักอัครินทร์เอ่ยขึ้น“ผมขอโทษ”
ปานตะวันยังนั่งนิ่งอยู่
“ผมอยากได้ยินพี่คินพูดว่า “รักคุณ””
ปานตะวันส่ายหน้า ไม่ได้หันมา “ไม่มีทางหรอกค่ะ ชาตินี้คุณนาคินทร์ไม่มีวันจะรักฉัน”
“ถ้าพี่คินไม่ได้รักแล้วทำไมเค้าถึง.. เอ่อ” อัครินทร์ชะงัก เกรงใจที่จะพูดต่อ
ปานตะวันยิ้มเยาะตัวเองทั้งน้ำตา หันมามองอัครินทร์ “มันไม่ใช่ความรัก แต่มันคือความแค้น”
อัครินทร์งง “ความแค้น??”
ปานตะวันน้ำตาหยด
“เล่าให้ผมฟังเถอะครับ..ว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณกับพี่คิน”
ปานตะวันกับอัครินทร์มองหน้ากัน
ที่คอนโด ประกายเดือนกับพิงค์กำลังช่วยกันแต่งหน้าเค้กอย่างเพลิดเพลินวาดเป็นรูปผู้ชาย ผู้หญิง กำลังเติมหัวใจ “นี่แน่ะ!!เยิฟๆ!!”
“ใครเยิฟใครยะ???” พิงค์ถาม
“ใครดีล่ะ?? ณ จุดนี้ก็คงต้อง ’ตะวัน’ แล้วแหละ”
“อ้าว..แล้วตะวันเยิฟกะใคร? ผู้ชายคนนี้..ใคร?”
“นั่นสิ..ใครดี?? พี่สาวเราก็ฮ็อตซ้าาาา”
พิงค์ถามประกายเดือน “นี่!! ตกลงว่าคุณนาคินทร์เค้ายังไงน่ะ?? สรุปว่าเค้าจีบตะวันละป่าว?”
“จะเหลือเรอะ??”
“จริงเหรอ??”
ประกายเดือนชะงัก “จริ้งงงงง ทำไมจะไม่จริงล่ะ??”
“ก็..พี่ว่าท่านประธานของเดือน เค้าดูแปลกๆ ยังไงไม่รู้”