บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 17 หน้า 3
“ลื้อเข้าใจผิดไปแล้วมั้ง อาจาง.... อั๊วะสิมีชีวิต แต่คุณหนูของลื้อสิกำลังจะกลายเป็นซากศพ เตรียมหาหัวหน้าแก๊งหงส์ดำคนใหม่ไว้ได้เลย” เสี่ยเกาพูดจบก็หัวเราะร่าออกไป ปล่อยให้แปะจางและทุกคนมองตามด้วยความแค้นใจ
หวังอาศัยช่วงชุลมุน แทรกซึมหายเข้าไปในถิ่นของแก๊งค้างคาว โดยที่ไม่มีใครสังเกต
หวังแทรกซึมตัวเข้าไปสำรวจทางหนีทีไล่ในแก๊งค้างคาว เจ็งพาสมุนเกาเดินตรวจคุ้มกันภายในแก๊งค้างคาวเป็นพรวน หวังหลบมุมหนึ่ง พอเจ็งและสมุนเกาผ่านไป หวังก็ลุยเข้าไปภายใน
หวังบุกเข้ามาจนถึงหน้าคุกที่ขังตัวหงส์กับหวังอยู่ หวังชะเง้อชะแง้ ด้อมๆมองๆ แต่เข้าไปไม่ได้เพราะประตูล็อกกุญแจอยู่
ทันใดนั้นเองก็มีเสียงผู้คุมดังมาจากทางด้านหลัง “เฮ้ย ! ทำไรวะ” หวังหน้าซีด เหงื่อแตก ก้มหน้า ผู้คุมเดินเข้ามาดูใกล้ๆ “ลื้อเพิ่งเข้ามาอยู่ใหม่เหรอวะ อั๊วไม่เคยเห็นหน้า”
“เถ้าแก่เกาเพิ่งรับอั๊วเข้าแก๊งวันนี้เอง”
“อั๊วคุ้นๆหน้าลื้อ เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน”
หวังรีบแก้ตัว “อั๊วเคยอยู่แก๊งมังกรดำมาก่อนน่ะ เคยติดตามเสี่ยเล้งมาที่นี่บ่อยๆ เฮียก็ต้องเคยเจออั๊วมั่งแหละน่า” ผู้คุมค่อยวางใจ “เอ้า! ยืนบื้ออยู่ได้ จะไปไหนก็ไปสิวะ ที่นี่มันเขตหวงห้าม”
หวังหลอกถาม “คุ้มกันแน่นหนาขนาดเนี่ย คนข้างในหนีออกไปไหนไม่ได้หรอกเฮีย”
“ไอ้โง่ ! เถ้าแก่เกากลัวว่า แก๊งหงส์ดำจะส่งคนมาช่วยคุณหนูหงส์ต่างหากล่ะโว้ย”
หวังรู้กระจ่างแล้วว่าหงส์ถูกจับอยู่ข้างในนั้นจริงๆ
หน้าห้องแปะจาง หมวยถือถาดใส่ถ้วยยาเปล่าออกมาจากห้องแปะจางพร้อมกับกุ่ย
กุ่ยกังวล “คนแก่ล้มแรงขนาดนั้น ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะกลับมาเดินเหินอย่างเดิมได้อีก”
หมวยยังมีความหวัง “ขึ้นอยู่กับกำลังใจ ถ้าหมั่นออกกำลังขาบ่อยๆ สักวันอาแปะจางก็ต้องหาย”
“อาแปะห่วงเจ้หงส์มากกว่าห่วงตัวเอง อั๊วกลัวว่าจะถอดใจซะก่อน”
“ยังไม่มีใครได้ข่าวเจ้หงส์มั่งเลยเหรอเฮีย”
กุ่ยส่ายหน้า ร้อนใจ เป็นห่วงหงส์ “เจ็บใจไอ้พวกแก๊งค้างคาวนัก อั๊วว่าเราเปิดศึกกับมันให้แตกหักกันไปเลยดีกว่า”
“เถ้าแก่เกามันร้อยเล่ห์เพทุบาย คิดจะสู้กับมัน ต้องวางแผนให้รอบคอบ ไม่อย่างงั้นอาจตกหลุมพรางพวกมันได้”
“ป่านนี้เจ้หงส์จะเป็นตายร้ายดียังไงบ้างก็ไม่รู้”
ทันใดนั้น หวังก็วิ่งหน้าตาตื่น กระหืดกระหอบเข้ามา “ได้เรื่องแล้วเฮีย” กุ่ยและหมวยตื่นเต้นกับหวัง