บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 18 หน้า 3
“จริงเหรอคะอาเจ๊ก”
“จริงสิ! อั๊วรู้นิสัยพี่ใหญ่ดีมากกว่าใครๆ ภาษิตว่าไว้รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี พี่ใหญ่รักลื้อ ถึงได้ตีลื้อยังไงล่ะ...เลิกร้องไห้ได้แล้ว ไปล้างหน้าล้างตาซะ อั๊วจะพาลื้อไปซื้อพุทราเชื่อมที่ตลาด ไปมั้ย”
หงส์รีบปาดน้ำหูน้ำตา ยิ้มร่า อยากกินพุทราเชื่อม “ไปค่ะ ไป...”
เต็กลูบหัวหงส์ด้วยความเอ็นดูที่เป็นเด็กว่านอนสอนง่าย
หงส์ยิ้มจางๆ ยังจำถึงพุทราเชื่อมที่เต็กเคยซื้อให้กินได้ “อาป๊า... ไม่ต้องห่วงนะคะ อาเจ็กเต็กเคยมีพระคุณกับหงส์ หงส์ไม่เคยลืม ตอนนี้อีไม่เหลือใครแล้ว หงส์จะดูแลอาเจ็กเต็กเหมือนกับที่ดูแลอาป๊า” หงส์ตั้งปณิธานกับตัวเองไว้จะเหมือนลูกเหมือนหลาน ดูแลเต็ก
วันใหม่ บ้านเต็ก หงส์ถือปิ่นโตอาหารมาหาเต็กที่หน้าบ้าน “อาเจ็กคะ! อาเจ็กอยู่หรือเปล่าคะ!” เงียบ ไม่มีเสียงตอบ บ้านเต็กเงียบสงัดเหมือนร้างไร้คนอาศัย หงส์ค่อยๆเอื้อมมือผลักรั้วเข้าไปภายใน ที่ดูรกร้าง ใบไม้ร่วงเต็มลานหน้าบ้านไปหมด ไม่มีคนดูแล หงส์รู้สึกเป็นห่วงเต็ก รีบเข้าไปภายในทันที
หงส์เดินเข้ามาภายในโถงล่าง หน้าต่างทุกบานถูกปิดมืดทึบ ไม่เห็นแสงเดือนแสงตะวัน “อาเจ็กคะ ! อาเจ็ก !” หงส์หันกลับมา สะดุ้งเฮือก เต็กยืนอยู่ด้านหลังตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ “อาเจ็กเต็ก!!!”
เต็กสภาพอิดโรย ผมเผ้ายุ่งเหยิง ผอมกะหร่องเพราะตรอมใจ ดูเหมือนซากศพที่เดินได้มากกว่า “จะมาดูว่าอั๊วะตายแล้วหรือไง ฮึ ! อั๊วะยังไม่ยอมตายง่ายๆหรอก”
“หงส์ทำกับข้าวที่อาเจ็กชอบแล้วก็เอายาบำรุงมาให้”
เต็กหรี่ตามองปิ่นโตในมือหงส์ ระแวงว่าจะมียาพิษ “ยาบำรุงหรือว่ายาพิษกันแน่”
“อาเจ็ก”
“อย่านึกว่าอั๊วะรู้ไม่ทัน ลื้อจะฆ่าอั๊วะเหมือนที่ฆ่าตี๋เล็กใช่มั้ย”
“หงส์ไม่เคยคิดจะฆ่าใคร ที่เฮียตี๋เล็กตายก็เพราะอีทำตัวของอีเองต่างหาก”
“ไม่จริง ! ลื้อนั่นแหละที่เป็นตัวการ ถ้าลื้อไม่พาตำรวจมาที่บ้านอั๊วะ ตี๋เล็กก็คงไม่ตายอย่างน่าอเนจอนาถแบบนี้ ความเจ็บปวดของอั๊วะ ลื้อไม่มีวันเข้าใจหรอก”
“อาเจ็กเสียลูกชาย หงส์ก็เสียอาป๊า เราสองคนต่างสูญเสีย ต่างก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน”
“หุบปากนะ นังตัวดี!ถ้าคืนนั้นตี๋เล็กไม่ไปหาลื้อ พี่ใหญ่ก็คงไม่ต้องตาย ทุกอย่างก็คงจะไม่ลงเอยแบบนี้... เพราะลื้อคนเดียว!” เต็กปรี่เข้าไปจะบีบคอหงส์
หงส์ยืนนิ่งยอมให้เต็กขย้ำที่คอหอย ไม่คิดต่อสู้ “ถ้าฆ่าหงส์แล้ว อาเจ็กหายแค้นก็เชิญลงมือเลย”
“ริอาจท้าทายอั๊ว อย่านึกว่าอั๊วะไม่กล้านะ”
“หงส์ไม่ได้ท้าทาย... ถ้าความตายของหงส์ทำให้แก๊งหงส์ดำกับแก๊งกระเรียน กลับมาเป็นพี่น้องกันเหมือนก่อน.... ขออย่างเดียว ถ้าหงส์ตายแล้ว ฝากแก๊งหงส์ดำกับโรงงิ้วเฟิ่งหวงด้วยนะอาเจ็ก ถือว่าเห็นแก่ดวงวิญญาณของอาป๊า”
เต็กจะฆ่าหงส์ แต่ก็ฆ่าไม่ลง ค่อยๆคลายมือออก “ลื้อมาที่นี่ ต้องการอะไรกันแน่” เต็กค่อยอ่อนลง ความเยือกเย็นของหงส์ทำให้เต็กค่อยคลายโทสะ ยอมฟังหงส์
เสี่ยเล้งนั่งอยู่บนรถเข็นแอบมองดูอยู่อย่างเงียบๆแววตาเกลียดชัง