บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 8 หน้า 2

ที่ท่ารถสองแถว ในรถมีผู้โดยสารนั่งกันอยู่ก่อนแล้วหลายคน บางส่วนกำลังเดินขึ้นรถ

คนขับรถยืนอยู่ท้ายรถ คอยเรียกคนขึ้นรถ “เอ๊าเร็ว...รถจะออกแล้ว นั่งชิดๆ กันหน่อย แบ่งๆ กันไป”

คนขับมองสำรวจผู้โดยสาร เห็นว่านั่งประจำที่กันเรียบร้อยดีก็เดินไปขึ้นรถ นั่งประจำที่คนขับ คนขับรถบิดกุญแจสตาร์ทรถ

รถสองแถวเคลื่อนออกไปจากท่ารถช้าๆ

ฉัตรชบาวิ่งกะหืดกะหอบตามท้ายรถมา พร้อมกับโบกมือเรียกรถ “รอด้วยค่ะ รอด้วยๆ”

คนขับรถมองเห็นฉัตรชบาจากกระจกส่องข้าง / คนขับรถหยุดรถรอฉัตรชบา / ฉัตรชบาวิ่งกะหืดกะหอบไปที่รถ ฉัตรชบากำลังจะก้าวขึ้นรถ ทันใดนั้นก็มีมือผู้ชายคนหนึ่งยื่นเข้ามากระชากแขนฉัตรชบาเอาไว้ไม่ให้ขึ้นรถ

“จะไปไหน!”

ฉัตรชบาหันหน้ามามองคนที่กระชากแขนตนก็เห็นว่าเป็นอัคคี “นายอัคคี!”

อัคคียิ้มเยาะ “คิดว่าแผนตื้นๆ แค่นี้จะตบตาผมได้เหรอ”

ฉัตรชบาตกใจ “นายรู้ตั้งแต่แรกแล้วเหรอ?”

“ผมแอบได้ยินคุณกับแม้นมาศวางแผนกันตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว”

“นายรู้อยู่แล้ว แล้วปล่อยให้ฉันแอบติดเรือออกมาถึงที่นี่ทำไม”

อัคคีบีบแขนฉัตรชบาแน่น แล้วยื่นหน้าเข้าไปกัดฟันพูดใกล้ๆ หน้าฉัตรชบา พูดเบาๆ แค่ได้ยินกันสองคน “เพราะผมอยากให้คุณรู้ว่า คนอย่างคุณไม่มีปัญญาหนีผมพ้นหรอก” เขายิ้มเยาะ “เป็นไงล่ะ เห็นทางหนีอยู่แค่เอื้อม แต่ก็ไปไม่ได้”

ฉัตรชบาเจ็บใจ ผู้โดยสารบนรถต่างหันมามองอัคคีกับฉัตรชบาประมาณว่ามีเรื่องอะไรกัน

คนขับรถที่นั่งอยู่หน้ารถยื่นหน้าออกมาตะโกนถาม ”จะไปมั้ย เสียเวลาคนอื่น”

อัคคีกับฉัตรชบาตอบพร้อมกัน

“ไปค่ะ”

“ไม่ไป”

ฉัตรชบาหันขวับมามองจ้องหน้าอัคคีตาเขียว

อัคคีบอกคนขับ “ออกรถไปเลยพี่”

ฉัตรชบารีบบอกคนขับ “อย่าเพิ่งไปค่ะ” หญิงสาวสะบัดแขนจากอัคคี แต่ไม่หลุด “ปล่อยฉันนะ” ฉัตรชบาพยายามดิ้นจะไปขึ้นรถให้ได้ อัคคีจับตัวฉัตรชบาล็อคไว้ สองคนยื้อยุดกันไปมา ฉัตรชบาตะโกนไม่หยุด “ช่วยฉันด้วยค่ะ นายคนนี้เป็นคนร้าย เค้าลักพาตัวฉันมา ช่วยฉันด้วยค่ะ ช่วยด้วยๆๆ”

ผู้โดยสายฮือฮา เหมือนจะเชื่อฉัตรชบา

คนขับรถเดินลงมาหาอัคคีกับฉัตรชบา คนขับรถมองหน้าอัคคีท่าทางดุดันเอาเรื่อง “อ้าวเฮ้ย ยังไงกันวะเนี่ย”

“ใจเย็นครับพี่ นังชบาเนี่ยมันเป็นเมียผม มันจะหนีไปอยู่กับชู้ มันคิดจะทิ้งลูกทิ้งผัวไปอยู่กับผู้ชายอื่น แล้วพี่จะให้ผมปล่อยมันไปได้ยังไง”

“ไม่ใช่นะคะ อย่าไปเชื่อเค้า”

ผู้โดยสารที่เหมือนจะเข้าข้างฉัตรชบาในตอนแรก เปลี่ยนเป็นมองฉัตรชบาด้วยสายตาไม่แน่ใจว่าจะเชื่อใครดี ระหว่างอัคคีกับฉัตรชบา