บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 15

บทประพันธ์   ระกา นุกูลบทโทรทัศน์   ปัณชญา

ฉกาจนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงคนไข้ มีสายช่วยชีวิตระโยงระยางเต็มไปหมด ฉัตรชบายืนประกบคอยปลอบใจอำภา ฉัตรชนก เกษณีย์และศรุตยืนอยู่ห่างออกไปเล็กน้อย

อำภาถามหมอที่ยืนอยู่ใกล้ๆ “คุณฉกาจจะไม่ฟื้นจริงๆ เหรอคะคุณหมอ”

“ก็อย่างที่หมอแจ้งให้ทราบก่อนหน้านี้นั่นล่ะครับ ว่าคนไข้มีโอกาสเป็นเจ้าชายนิทราสูง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็คงต้องรอดูอาการของคนไข้อย่างใกล้ชิดต่อไปอีกซักระยะนึงก่อน หมอถึงจะให้คำตอบที่ชัดเจนกว่านี้ได้ครับ”

ฉัตรชบากังวล “แล้วโอกาสที่คุณพ่อจะฟื้นมีมากน้อยแค่ไหนคะคุณหมอ”

หมอสีหน้าหนักใจ “ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกำลังใจและสภาพร่างกายของคนไข้ครับ หมอยังให้คำตอบตอนนี้ไม่ได้”

ทุกคนฟังแล้วหนักใจ กลัวฉกาจไม่ฟื้น ยกเว้นเกษณีย์ที่มองฉกาจแล้วแอบยิ้มเยาะสมน้ำหน้า เพราะไม่อยากให้ฉกาจฟื้นขึ้นมาเปิดโปงตน

ฉัตรชบาประคองอำภาเข้ามานั่งที่โซฟา ฉัตรชนกและเกษณีย์ตามเข้ามา

อำภาคร่ำครวญ “อัคคีจะจองเวรจองกรรมครอบครัวเราไปถึงไหน คราวก่อนก็จับตัวชบาไป คราวนี้ก็มาทำร้ายคุณฉกาจอีก แล้วต่อไปจะเป็นใคร ฉัตรรีบไปแจ้งความจับมันเลยนะ ก่อนที่มันจะมาทำอะไรพวกเราอีก”

ฉัตรชนกแย้ง “แต่เราไม่มีหลักฐานอะไรเลยนะครับคุณแม่ ต่อให้แจ้งความ ตำรวจก็ทำอะไรอัคคีไม่ได้หรอกครับ อย่างมากก็ทำได้แค่เรียกตัวมาสอบปากคำ แล้วก็ปล่อยตัวไป”

“แล้วจะปล่อยให้คนร้ายมันลอยนวลอยู่อย่างนี้น่ะเหรอ”

เกษณีย์แอบหวั่นใจ ไม่อยากให้แจ้งตำรวจ เพราะกลัวทุกคนจะรู้ว่าคนที่ทำร้ายฉกาจตัวจริงคือตน

“ถ้าพี่ฉัตรไม่ไปแจ้งความ ชบาจะเป็นคนไปแจ้งเองค่ะ พี่เกษก็อยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่แรก พี่เกษเป็นพยานให้เราได้อยู่แล้ว พี่เกษเห็นใช่มั้ยคะว่าอัคคีทำร้ายคุณพ่อ”

เกษณีย์ชะงักคิดนิดหนึ่ง

ฉัตรชนกจี้ “ว่าไงล่ะคุณเกษ คุณเห็นหรือเปล่า”

เกษณีย์ยิ้มร้ายอย่างมีแผนการในใจ

วันใหม่ เกษณีย์พูดอย่างจริงจัง “ฉันเห็นกับตาว่าอัคคีผลักคุณพ่อตกบันไดค่ะ”

อัคคีนั่งเผชิญหน้าอยู่กับฉัตรชบา ฉัตรชนกและเกษณีย์อยู่ในห้องสารวัตร โดยมีตำรวจนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ อัคคีอึ้งไม่คิดว่าเกษณีย์จะโยนความผิดให้ตนแบบนี้