บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 20 หน้า 3
“แต่ไว้ใจนังสายพิณ”
“สายพิณมันคนซื่อ ส่วนแก..ชั้นรู้สันดานแกดี ต่อไปนี้ห้ามมายุ่งกับเครื่องเพชรชั้นอีก แล้วก็เตรียมตัวให้พร้อม ชั้นจะพาแกกลับไปบ้านโน้น”
“ก็บอกแล้วไงว่าเกษไม่อยากไป”
“ไม่อยากก็ต้องไป แกเป็นเมียคุณฉัตรนะ ทำตัวแบบนี้ เดี๋ยวคนอื่นมาแย่งไปกินกันพอดี เก็บของแล้วตามชั้นลงไปข้างล่าง เร็วๆ เข้า” เกสรหอบเครื่องเพชรออกไป
เกษณีย์กระฟัดกระเฟียดด้วยความไม่พอใจ “ฮึ่ย...ใครอยากกลับไปกันล่ะ”
อำภาร้อนใจ โทรหาฉัตรชนก “ตาฉัตร ทำยังไงกันดีล่ะลูก น้องหนีออกจากบ้านรึเปล่าก็ไม่รู้ แม่เป็นห่วงน้องจะแย่อยู่แล้ว”
“ใจเย็นๆก่อนนะครับคุณแม่ ทำไมคุณแม่ถึงคิดว่าชบาจะหนีออกจากบ้านล่ะครับ ก่อนหน้านี้มันเกิดอะไรขึ้นรึเปล่าครับ”
“ก็พอดีตาศรุตมาขอหมั้นชบา ชบาไม่ยอมรับหมั้นแล้วก็หายตัวไปนี่แหล่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็คงเป็นเพราะเรื่องศรุต คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะพยายามติดต่อน้องเอง”
“ได้เรื่องแล้วโทรบอกแม่ด้วยนะ แม่ล่ะร้อนใจไปหมดแล้วเนี่ย”
“ครับคุณแม่”
อำภาร้อนใจนั่งไม่ติด “ทำไมทำแบบนี้นะชบา”
คนใช้เข้ามาบอกอำภา “คุณคะ มีแขกมาค่ะ”
“ใครกัน”
“คุณเกษกับคุณแม่เธอน่ะค่ะ”
“คุณเกสรมางั้นเหรอ”
อำภาต้อนรับเกสร ส่วนเกษณีย์ทำหน้าเบื่อๆ
“สวัสดีค่ะคุณพี่”