บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 2
บทประพันธ์ ระกา นุกูลบทโทรทัศน์ แสงเหนือ
งานเลี้ยงต้อนรับฉัตรชบาจัดขึ้นอย่างหรูหราสมฐานะ แขกเหรื่อกระจายตัวกันตามมุมต่างๆ ฉัตรชนกถูกเกษณีย์เกาะติด ฉัตรชนกมีท่าทางเซ็งๆ แต่ปลีกตัวไปไหนไม่ได้ อำภากับเกสรยืนคุยกันอยู่ที่มุมหนึ่ง ฉกาจคุยกับเพื่อนนักธุกิจ พัฒนะยืนดื่มเครื่องดื่มอยู่คนเดียว นักข่าวถ่ายภาพเก็บบรรยากาศไป ฉัตรชนกว่อกแว่กมองหาวรรณิศา
เกษณีย์ชักระแวง “มองหาใครอยู่เหรอคะ”
“ผมมองหาศาน่ะครับ งานจะเริ่มแล้ว ทำไมยังไม่มาอีกก็ไม่รู้”
เกษณีย์แอบทำหน้าไม่พอใจ
บนเวที พิธีกรกล่าวเปิดงาน “สวัสดีครับแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ถึงเวลาแล้วนะครับ ที่เราจะได้พบกับคนที่สำคัญที่สุดที่ในค่ำคืนนี้” แขกเหรื่อฮือฮา ชะเง้อมองหาฉัตรชบา “ขอเสียงปรบมือต้อนรับคุณฉัตรชบาด้วยครับ”
ทุกคนปรบมือ ฉัตรชบาเดินสวยสง่าขึ้นมาบนเวที ตลอดทางที่เดินผ่าน ทุกคนต่างมองด้วยความชื่นชม ฉัตรชบาเดินขึ้นไปยืนที่กลางเวที
“คุณฉัตรชบาเรียนจบปริญญาโทด้านบริหารธุรกิจจากอเมริกา และคิดว่ากลับมาแล้วจะทำอะไรต่อครับ”
“ฉันคงจะไปช่วยพี่ฉัตรทำงานที่บริษัทเลยค่ะ ปล่อยให้พี่ฉัตรทำงานหนักอยู่คนเดียวมานานแล้ว”
ฉัตรชนกยิ้ม ปลื้มใจน้องสาว ภูชิชย์เดินเข้ามาในงานพร้อมดอกไม้ช่อใหญ่ ภูชิชย์มองฉัตรชบาที่อยู่บนเวทีด้วยความรัก
พิธีกรเอ่ยต่อ “น่าปลื้มใจแทนคุณอำภากับคุณฉกาจนะครับ ที่มีลูกสาวทั้งสวยทั้งเก่งอย่างนี้”
ฉัตรชบาเดินลงจากเวที ภูชิชย์รีบเดินเข้าไปหาพร้อมดอกไม้ช่อใหญ่ “เวลคัมโฮมครับ”
“ขอบคุณค่ะภูชิชย์”
“อยู่ที่อเมริกาเป็นยังไงบ้างครับ มีใครมาจีบหรือเปล่า”
“อย่างฉัน ถ้าไม่มีคนมาจีบก็คงแปลกแล้วล่ะค่ะ”
“พูดแบบนี้ผมใจคอไม่ดีเลยนะครับ ผมรอคุณมาตั้งหลายปี ถ้ามีใครมาแย่งคุณไป ผมคงเสียใจแย่”
“ตอนนี้ฉันยังไม่มีใครหรอกค่ะ เอาเป็นว่า ฉันจะลองพิจารณาคุณดูก็แล้วกัน ถ้าคุณทำตัวดีๆ เป็นที่น่าพอใจ ฉันก็จะเลื่อนตำแหน่งคุณจากเพื่อนที่แสนดีให้มาเป็นแฟน โอเคมั้ยคะ”
“คุณยอมให้โอกาสผมขนาดนี้ ทำไมจะไม่โอเคล่ะครับ” ภูชิชย์ยิ้มดีใจ