บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 2 หน้า 3
อำภากับฉกาจยืนคุยกับแขกอยู่
ฉัตรชนกพาวรรณิศาเข้ามาหา “คุณพ่อคุณแม่ครับ”
อำภากับฉกาจหันมา แขกเดินเลี่ยงออกไป อำภามองวรรณิศาด้วยหางตา แล้วพูดกับฉัตรชนก “มีอะไรเหรอตาฉัตร”
“ผมพาศามากราบสวัสดีคุณพ่อกับคุณแม่ครับ”
วรรณิศายกมือไหว้อำภากับฉกาจ “สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่”
ฉกาจรับไหว้แบบเอ็นดู ส่วนอำภาเชิดใส่ ไม่รับไหว้ “ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่ ฉันไม่นับญาติกับเธอ”
ฉกาจปรามเบาๆ “นี่คุณ”
วรรณิศาหน้าเสีย ฉัตรชนกจับมือให้กำลังใจ “ผมกับศาจะแต่งงานกันครับคุณพ่อคุณแม่”
อำภาสวนทันที “แม่บอกแล้วไงว่าแม่ไม่ยอม” อำภาต่อว่าวรรณิศา “เธอนี่สงสัยจะพูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง วันก่อนฉันก็ว่าฉันพูดกับเธอไปชัดแล้วนะ”
ฉกาจท้วง “ลูกจะรักใครชอบใครก็ปล่อยลูกไปเถอะคุณ”
“ไม่ได้ค่ะ ลูกสะใภ้ฉัน ฉันต้องเป็นคนเลือก” อำภาเชิดหน้าเดินหนีออกไป
ฉกาจเห็นใจทั้งวรรณิศาและฉัตรชนก “เอาไว้พ่อจะช่วยพูดกับแม่เค้าให้”
“ขอบคุณครับคุณพ่อ” ฉกาจเดินตามอำภาออกไป ฉัตรชนกหันมาปลอบคนรัก “ศาอดทนนิดนะครับ ผมเชื่อว่าอีกไม่นานคุณแม่ต้องใจอ่อน”
“ค่ะ” วรรณิศาพยักหน้ารับ แต่ลึกๆ ก็รู้ว่าอำภาคงไม่มีวันใจอ่อนยอมรับตนเป็นลูกสะใภ้แน่นอน
วรรณิศาหลบออกมานั่งซึมๆ อยู่คนเดียวที่มุมหนึ่ง โทรศัพท์มือถือของวรรณิศาดังขึ้น วรรณิศามองที่หน้าจอเห็นเป็นชื่อของอัคคีที่โทรเข้ามา วรรณิศาลังเลใจที่จะรับ แต่โทรศัพท์ก็ดังไม่หยุด
วรรณิศาตัดสินใจกดรับสาย “พี่อัคคีมีอะไรคะ”
อัคคียืนคุยโทรศัพท์อยู่มุมหนึ่งในร้านอาหาร “พี่ยังคุยงานไม่เสร็จเลย คืนนี้อาจจะกลับดึกหน่อยนะ ศาอยู่บ้านดีๆ นะ อย่าออกไปไหน พี่ได้ยินเหมือนเสียงเพลง นี่ศาอยู่ที่ไหน ไม่ได้อยู่บ้านเหรอ”
“ศาอยู่บ้านค่ะ”
“แล้วเสียงเพลงนั่นล่ะ”
“เสียงทีวีค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะพี่อัคคี ศาต้องรีบตรวจการบ้านเด็ก” วรรณิศารีบกดวางสาย กลัวอัคคีจับได้ว่าแอบออกมางานเลี้ยง
อัคคีเดินกลับเข้าไปในร้าน ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร วรรณิศากำลังจะกลับเข้าไปในงาน พัฒนะก็ถือแก้วค็อกเทลเข้ามาหา