บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 2 หน้า 5
วรรณิศาปัดมือพัฒนะออก แต่พัฒนะฝืนมือไว้ไม่ยอมปล่อย แล้วมองเย้ยฉัตรชนกกลับไปบ้าง
บนเวที อำภาประกาศต่อ “ข่าวดีที่ว่าก็คือ ตาฉัตรชนกกำลังจะแต่งงานกับหนูเกษณีย์เร็วๆ นี้ค่ะ ดิฉันขอถือโอกาสเรียนเชิญทุกท่านไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ”
แขกเหรื่อในงานฮือฮา ปรบมือแสดงความยินดี
ฉัตรชนกตกใจ เพราะไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน “ทำไมคุณแม่ทำแบบนี้” ฉัตรชนกรีบหันไปมองทางวรรณิศา
วรรณิศามองฉัตรชนกด้วยแววตาตัดพ้อแล้ววิ่งออกจากงานไป พัฒนะวิ่งตาม
“ศา!” ฉัตรชนกจะวิ่งตามวรรณิศาไป แต่แขกเหรื่อผู้ใหญ่เดินเข้ามาแสดงความยินดี ฉัตรชนกจึงต้องอยู่คุยด้วยก่อน
“ยินดีด้วยนะคุณฉัตร คุณเกษ”
“ยินดีด้วยจ้ะ”
เกษณีย์ยิ้มรับหน้าบาน “ขอบคุณมากค่ะ”
ฉัตรชนกยิ้มรับแห้งๆ ในใจนึกเป็นห่วงวรรณิศามาก ฉัตรชบามองฉัตรชนก เป็นห่วงความรู้สึกของพี่ชาย
วรรณิศาวิ่งร้องไห้เสียใจออกมาตามถนนในซอยบ้านฉัตรชนก เด็กแว้นสองคนขับมอเตอร์ไซด์ใกล้เข้ามาทางด้านหลังวรรณิศา พอขับมาถึงตัววรรณิศา เด็กแว้นก็จอดมองวรรณิศาตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาหื่นๆ วรรณิศากลัว
“จะไปไหนเหรอน้องสาว ให้พี่ไปส่งมั้ยจ๊ะ เบาะพี่ว่างนะ หรือจะนั่งตักพี่ไปก็ได้”
วรรณิศาไม่ตอบอะไร รีบเดินหนีไปด้วยความกลัว เด็กแว้นสองคนจอดรถแล้ววิ่งไปดักหน้าดักหลัง
“อย่ามายุ่งกับฉัน” วรรณิศาจะเดินหนี
เด็กแว้นจับแขนไว้ ลูบแก้ม “สวยๆ อย่างนี้ไปค้างกับพี่ซักคืนให้ชื่นใจหน่อยดีกว่า”
วรรณิศาผลักเด็กแว้นออกแล้ววิ่งหนี เด็กแว้นสองคนตามไปฉุดกระชาก วรรณิศาต่อสู้ไปมา แต่ก็สู้แรงผู้ชายสองคนไม่ไหว ทันใดนั้น แสงไฟจากหน้ารถยนต์คันหนึ่งก็สาดเข้ามา แล้วรถคันนั้นก็จอด
พัฒนะลงจากรถมาช่วยวรรณิศา เขาชักปืนออกมาขู่เด็กแว้น “ปล่อยผู้หญิงนะโว้ย” เด็กแว้นกลัว รีบปล่อยตัววรรณิศา พัฒนะดึงตัววรรณิศามาไว้ข้างหลังตน “ไม่ต้องกลัวนะครับคุณศา” เขาตะคอกเด็กแว้น “ไสหัวไป ไม่งั้นกูยิงไส้แตก”
เด็กแว้นรีบวิ่งไปขึ้นมอเตอร์ไซด์แล้วขับออกไป
วรรณิศาเริ่มมึนฤทธิ์ยานิดๆ “ขอบคุณมากนะคะที่มาช่วยฉัน”
“รีบขึ้นรถก่อนเถอะครับ ก่อนที่พวกมันจะตามพวกมาเล่นงานเรา” พัฒนะประคองวรรณิศาไปขึ้นรถ