บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 3
เวลาสี่ทุ่ม ที่ 7 eleven จุนยืนหนีบไม้ถูพื้นดูหนังสือเพลง อยู่ที่แผงด้านในร้าน ท่าทางเพลินๆ มือนึงถือหนังสือดูคอร์ด อีกมือทำท่าดีดกีต้าร์ และฮัมทำนองเพลงไปด้วย
ครู่หนึ่งก็มีคนมายืนข้างๆ พร้อมกับร้องเพลงที่จุนกำลังฮัมอยู่เบาๆ จุนหันไปมอง เห็นชายวัยรุ่นอายุพอๆกับตน แต่งตัวดี และสวมหูฟังรุ่นใหม่ ยืนดูหนังสืออยู่ข้างๆ จุนมองตาค้าง
เสียงประตูร้านดังขึ้น พร้อมกับธันย์เดินเข้ามา “เฮ้ย จุน”
จุนหลุดจากภวังค์ หันมอง “อ้าว มาทำอะไรแถวนี้”
“รับงานไว้ที่ร้านตรงปากซอย นายยังไม่เลิกงานเหรอ”
“จะเลิกแล้ว “
เด็กหนุ่มถือหนังสือเดินไปจ่ายเงิน จุนมองตามจนเขาออกจากร้าน ธันย์มองจุนอย่างสงสัย “มองไรวะ ตาเยิ้มเชียว”
“ชอบว่ะ อยากได้”
ธันย์ตกใจ “เฮ้ย! ถามจริง “
“จริง อยากได้มานานแล้ว หูฟังรุ่นนั้นน่ะ “
ธันย์โล่งใจ “อ๋อ อยากได้หูฟัง”
“อือ เก็บเงินมาตั้งนาน ยังไม่พอซื้อซะที”
“อยากไปรับจ๊อบเล่นดนตรีกับเราไหมล่ะ”
จุนมองธันย์อย่างสนใจในข้อเสนอ
จุนสะพายเป้ออกมาจากร้าน เห็นธันย์กระดกน้ำชูกำลังหมดขวด
“อย่ากินมากนะเว้ย”
“เออ กินไม่บ่อยหรอก” ธันย์ทิ้งขวดลงถังขยะ แล้วเดินคุยกันไป
“รับงานตอนนี้ แล้วไปเลิกตอนไหนเนี่ย”
“ก็เที่ยงคืน ตีหนึ่ง บางวันก็วิ่งรอกตั้งแต่หัวค่ำ แถมบางทีร้านก็อยู่คนละทิศละทางกันเลย”
“ไม่เหนื่อยเหรอ”
“เหนื่อย แต่สนุก”
“เราเองก็อยากเล่นดนตรี อยากมีเวลาซ้อมกับพวกนายเยอะๆ แต่เราก็อยากลงเวลางานแบบเต็มๆ เพราะทำพาร์ทไทม์ไม่กี่ชั่วโมง มันได้เงินไม่ค่อยเยอะ”