บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 21
บทประพันธ์-บทโทรทัศน์ เอกลิขิต
กลางวัน ในห้องประชุมหนึ่ง ทอยเคาะประตูห้องก่อนเปิดแง้มเข้ามา ทอยเห็นโต้ ละอองและทีมงานนั่งรออยู่พร้อมหน้า ทุกคนหันมามองทางทอย ละอองยิ้มแย้ม แบบยินดีต้อนรับมาก
“เข้ามาจ้ะทอย ทุกคนกำลังรอเธออยู่เลย” ทอยเดินเข้ามา โต้ลุกขึ้นยืนแนะนำ พร้อมดึงเก้าอี้ข้างๆ บอกใบ้ให้ทอยมานั่ง โต้แนะนำ “นี่ทอย ประสานงานกองคนเก่งของเรา” ทุกคนยิ้มแย้มให้ทอย
ทอยเดินมาหาโต้พร้อมยิ้มแย้มให้ทุกคน โต้โอบบ่าทอย ทำท่าทางสนิทสนม ทอยเหล่มองมือโต้ที่วางบนบ่าตนเล็กน้อย ไม่ค่อยพอใจ แต่เก็บอาการเอาไว้ “ดีใจที่ได้ร่วมงานกันอีกครั้งนะ”
ทอยหน้านิ่งนั่งลง เพื่อเลี่ยงการวางมือบนบ่า พร้อมพูด “ประชุมกันต่อเลยค่ะ”
โต้ยิ้มๆพูดพร้อมนั่งลง “นี่เรายังไม่ได้เริ่มประชุมกันเลย เพราะว่ารอคนสำคัญอยู่”
ทอยแอบเบะปากหมั่นไส้เล็กน้อย
“มากันพร้อมแล้วก็เริ่มกันเลยนะ อย่างที่เราคุยกันเบื้องต้นทั้งกับทางสถานีและสปอนเซอร์ เราจะเป็นรายการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพตามที่โต้ถนัด” โต้ยิ้มรับอย่างภูมิใจตัวเอง
“วันนี้เราจะมาประชุมระดมไอเดียคิดรูปแบบรายการเบื้องต้นกัน”
“แต่ขอร้องนะครับ ไอ้ท่าเชยๆแบบเนี้ย” โต้ลุกขึ้นยืนพร้อมทำท่าล้อเลียนเต็ง “คุณก็ทำได้ ง่ายนิดเดียว...”
โต้พูดพร้อมขำๆดูถูก “ไม่เอานะ กราบล่ะ” โต้ยกมือไหว้ ทุกคนในที่ประชุมหัวเราะกันครืน ทอยไม่ตลกด้วย หน้านิ่งๆ เก็บอาการ ลึกๆก็ยังรักและศรัทธาในตัวเต็งเสมอ
ชิดดาวนั่งอยู่ในรถตู้เบาะริมหน้าต่าง ชิดดาวทอดสายตามองออกไป สีหน้าเศร้าๆ อย่างครุ่นคิด
ถนนหนทาง เต็งขับรถมาตามทางเพื่อเดินทางไปรีสอร์ทชิดจันทร์ด้วยความร้อนใจ และเร่งรีบ เต็งมั่นใจว่าชิดดาวต้องหนีทุกอย่างกลับไปที่รีสอร์ทพี่สาวแน่ๆ และเต็งอยากไปถึงก่อนเพื่อดักเจอ
ห้องนอนกาโม่ กาโม่นอนหลับอยู่ มีโต๊ดคอยลูบผมไปมา มีพายคอยตบก้นเบาๆ กล่อมให้นอน โต๊ดชำเลืองมองกาโม่ที่นอนหลับตาสนิท โต๊ดบอกพาย “หลับแล้ว”
พายรีบจุ๊ปากให้เงียบ พูดเสียงเบา “เบาๆ สิโต๊ด”
โต๊ดชี้มือคล้ายบอกให้ออกไปข้างนอก “ไปข้างนอกกันเถอะ” พายพยักหน้ารับค่อยๆ ลุกขึ้นเบาๆ