บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 3 หน้า 5
“กำลังจะนอนแล้ว”
“โต้ถึงบ้านแล้วนะ งั้นโต้ไม่กวนดาวแล้วล่ะ กู๊ดไนท์จ้ะ”
ชิดดาวตอบกลับไปตามหน้าที่ หน้านิ่ง “ไนท์จ้ะ” ชิดดาววางสายไป ก่อนจะยิ้มมีความสุขขึ้นมาเมื่อเปิดตู้หนังสือออก เห็นว่าในตู้หนังสืออัดแน่นไปด้วยหนังสือการ์ตูนประมาณขายหัวเราะ การ์ตูนมหาสนุกอะไรเทือกนี้ เรียงเป็นระเบียบอยู่เต็มตู้ ชิดดาวเลือกเล่มหนึ่งออกมาเปิดอ่านบนเตียงพร้อมเปิดโคมไปหัวเตียงด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุข ก่อนจะขำๆ ออกมา
คอนโดพี่ละออง โต้เดินกวาดตามองคอนโดที่ตกแต่งหรูหรา ดูแพง เสียงละอองดังมาจากทางด้านหลังโต้
“ไวน์จ้ะโต้” โต้หันไปมองยิ้มให้รับแก้วไวน์มาจากมือละออง โต้ยิ้มแย้ม “ขอบคุณครับพี่ละออง”
ละอองหน้าหน้างอนๆ “ไม่เอา เรียกพี่อองเฉยๆ แลฟังเป็นภาษาฝรั่งเศส ไฮโซดี”
โต้ขำๆ “ได้ครับ” ละอองเดินกรีดกรายไปนั่งที่โซฟารับแขกพร้อมแก้วไวน์ โต้จิบไวน์พร้อมจับตามองละอองไป นางช่างดูสวยสง่ามีเสน่ห์ชวนมอง ดูหรูดูแพงตลอดเวลา ไม่ว่าจะพูดจะเดินจะนั่งจะทำอะไร ละอองเหลือบตาขึ้นมองโต้ โต้ก็ไม่หลบสายตา ส่งตาหวานเชื่อมจับจ้องตาละอองอย่างไม่ละสายตา
“โต้เคยผ่านงานอะไรมาบ้างล่ะ”
“ก็ถ่ายแบบเสื้อผ้าดีไซน์เนอร์หน้าใหม่ แล้วก็เดินแบบบ้าง”
ละอองเอนตัวพิงโซฟาพร้อมไขว้ห้าง หยิบแก้วไวน์มาถือ มองมาที่โต้ “มีเดินแบบงานใหญ่ๆ ที่พี่พอรู้จักบ้างมั้ย”
“ก็น่าจะเดินแบบชุดว่ายน้ำที่...” ละอองขำเบาๆขัดขึ้นมา
โต้งงปนเสียเซลฟ์เล็กน้อย “พี่อองขำอะไรครับ”
ละอองกลั้นขำ “โทษทีจ้ะ” ละอองปั้นหน้านิ่งมองโต้หัวจรดเท้า “พี่ไม่ได้ดูถูกนะ โต้หุ่นดีขนาดนั้นเลยเหรอจ๊ะ”
โต้ยิ้มๆ “โห แบบนี้ดูถูกกันชัดๆ...ต้องโชว์สินค้าหน่อยแล้ว” ขาดคำโต้ก็หาที่วางแก้วไวน์แล้วถอดเสื้อออก
โต้หุ่นดีสมราคาคุย ละอองยิ้มพอใจแต่ก็ทำยักไหล่ ไม่ตื่นเต้นอะไร ประมาณนายแบบก็หุ่นยังงี้แหละ จิบไวน์ไป
โต้เริ่มปลดเข็มขัดกางเกงออก ละอองจับตามองโต้ด้วยสายตาปรารถนา ละอองมองโต้ตาเป็นประกาย พูดเสียงอ่อนโยนเบาๆ สีหน้าแววตาเชิญชวน “เดินมาใกล้ๆ พี่สิจ๊ะโต้”
ห้องพักฟื้น คุณชายช่วยเปิดประตูห้องให้พยาบาลเข็นรถเด็กอ่อนพาลูกกลับไปห้องอนุบาล คุณชายมองตามส่งลูกไปเล็กน้อย ก่อนจะเดินกลับมาหาคุณหญิงที่เตียง “ลูกกินนมแค่นั้นจะอิ่มเหรอ”
“เด็กเพิ่งเกิดกินนิดเดียวก็อิ่มแล้วล่ะคุณ หมอบอกกระเพาะเท่าเม็ดถั่วเขียวเอง” คุณหญิงนึกขึ้นได้ “เออ แล้วเพื่อนบ้านคนนั้นล่ะ ยังเจออยู่รึเปล่า ฉันไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ”