บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 5 หน้า 11
งามพิศเนอร์สเซอรี่ ลูกกวาดแอบมานั่งสัปหงกอยู่ที่เคาน์เตอร์ต้อนรับ มือป้างามพิศปาดมาตบโต๊ะโครม..
ลูกกวาดสะดุ้งโหยง ตกใจมาก หน้าตาเลิ่กลั่ก “ฉันให้มานั่งเฝ้าเคาน์เตอร์ ไม่ได้ให้มานั่งหลับ”
ลูกกวาดยิ้มแหยๆ “มันเงียบน่ะค่ะ”
ป้างามพิศบ่นๆ “ไปธุระหน่อยล่ะไม่ได้เลย ไว้ใจไม่ได้..ถอยไป” ลูกกวาดลุกออกไป ป้างามพิศนั่งเก้าอี้ประจำของตนก่อนซักไซ้ต่อ “มีปัญหาอะไรมั้ย”
“มีจะหลับเหรอคะ” ป้างามพิศหางตามองลูกกวาดเล็กน้อยที่ต่อปากต่อคำกับตน ลูกกวาดยิ้มแหยๆไปเล็กน้อย
“พวกพี่เลี้ยงมากันครบมั้ย” ลูกกวาดดูอึกอัก งามพิศเปิดสมุดเซ็นชื่อเข้างานที่มุมโต๊ะดู
"ขาดไป 1 หน่วย...ใคร” ป้างามพิศเงยหน้าขึ้นมองลูกกวาด “อย่าให้ฉันต้องนั่งไล่ชื่อเจอเองนะ”
“ดาวยังไม่มาค่ะ” ป้างามพิศหน้าตาดุ “ทำไมยังไม่มา แล้วใครจะดูหลานลุงเต็ง” ป้างามพิศฉุกคิดขึ้นได้
“พักอยู่ด้วยกันนี่” ก่อนป้างามพิศจะดุเสียงดังใส่ลูกกวาดอีก “โทรมาลารึเปล่า แล้วบอกมั้ยว่าทำไมไม่มา”
“ช่วยลุงเต็งย้ายของกลับบ้านอยู่น่ะค่ะ จะเข้าสายหน่อย”
ป้างามพิศไม่พอใจผสมแอบหวงลุงเต็ง “รู้สึกเพื่อนเธอจะจุ้นจ้านกับเค้าเกินไปแล้วนะ”
“เพื่อนหนูก็หลานคุณป้าแหละค่ะ” ป้างามพิศค้อนใส่
ลูกกวาดยิ้มๆ “ลูกกวาดเห็นภาพ อีกไม่นานดาวคงลาออกแล้วย้ายไปอยู่บ้านนั้นแทน” ลูกกวาดขำๆชอบใจ
“แต่ฉันเห็นภาพเธอเด้งออกไปจากที่นี่ก่อน ถ้ายังไม่หุบปาก” ลูกกวาดเงียบกริบ
ป้างามพิศลุกขึ้นพร้อมบ่น “รมณ์เสียแต่วันเลย” ป้างามพิศเดินไปห้องน้ำ บ่นกระปอดประแปด
“เห็นเป็นหลานหรอกนะ ไม่งั้นไล่ออกไปแล้ว” ป้างามพิศบ่นๆ “หมูเค้าจะหามเอาคานเข้ามาสอด”
ลูกกวาดยิ้มๆแกล้งๆ “แปลว่าอะไรคะ” ป้างามพิศหันขวับจ้องหน้า
ลูกกวาดกระเซ้า “ใช่ ปาดหน้าเค้กรึเปล่าคะ” ป้างามพิศค้อนให้ขวับใหญ่ พ่นลมหายใจพรืด ก่อนเดินฉับๆ ไปเข้าห้องน้ำ ลูกกวาดมองตาม ขำๆชอบใจได้กระเซ้าเย้าแหย่แก้ง่วง
ห้องนอนเล็ก บ้านเต็ง เต็งและชิดดาวกำลังช่วยกันจัดมุมเลี้ยงเด็กในห้องนอนเล็กชั้นบนของบ้านเต็งอยู่ มีเตียงเด็ก มีโมบาย มีมุมปูพื้นไว้ให้เด็กคลานพร้อมโฟมสีสันสวยงามกันกระแทก สะอาดสะอ้าน... ทั้งคู่ช่วยกันจัดวางจนเสร็จ ต่างถอยออกมาดูผลงาน เต็งยิ้มพอใจ “เสร็จซะที...”
ชิดดาวกวาดตามองไปรอบๆ “มีเตียงพร้อมแบบนี้ก็ดีนะคะ เผื่อวันไหนคุณเต็งไม่อยู่ ดาวจะได้มานอนเฝ้ากาโม่ให้” ชิดดาวนึกได้ “อุ๊ย” ชิดดาวรีบยกมือขึ้นปิดปาก “เจ้าของบ้านยังไม่ได้เชิญเลย” สีหน้าท่าทางชิดดาวอายมาก เต็งรีบแก้ต่างให้ “ผมชวนตั้งแต่ตอนจัดห้องแล้วครับ คุณดาวจำไม่ผิดหรอก”